Allereerst een gezond, gelukkig en windrijk 2015 gewenst namens de windsurfing.nl redactie!

Voor veel windsurfers is 2015 al goed begonnen met de nodige windsurfsessies afgelopen dagen.

Hier een kleine fotoimpressie van enkele spots.

Hindeloopen

Muiderberg

Kraaijenbergse Plassen

Amstelmeer

Strand Horst

Lauwersmeer

Alle windsurfsessies: Windsurfing.nl Surfmaatje

Via Jordy Vonk (die deze wintermaanden op Tenerife werkt) kregen we onderstaand jaloersmakend filmpje toegestuurd.

Zie ook: TWS Slalom stages

Op naar een heel mooi en windrijk 2015!

Nu 2015 net begonnen is, zijn er ook dit seizoen weer de nodige transfers in ons windsurfland te melden. 

De redactie van windsurfing.nl zette ze allemaal op een rijtje en vroeg enkele toppers naar hun overwegingen van de overstap en de plannen voor 2015.

Jordy Vonk naar Starboard

[Jordy Vonk] - PWA Slalom:

"Ik ben super blij met mijn overstap naar Starboard voor 2015, de boards hebben zich meer dan bewezen en ik kan dan ook niet wachten om ermee te gaan racen. Ik ga proberen alle PWA's financieel rond te krijgen om weer verder te kunnen stijgen in de ranking.

Daarnaast probeer ik mijn studie af te ronden en kan ik alles geven om aan de top te komen!"

Taty Frans naar GA Sails

[Taty Frans] - PWA Freestyle en Slalom:

"Eerlijk gezegd was er wat miscommunicatie en viel niet alles op zijn plek met MauiSails tijdens mijn beslissing en op het moment van mijn vertrek bij hen.

Gelukkig was ik nog op tijd om een deal met Gaastra te krijgen. Ik denk dat het een goed merk is met een team bestaande uit een aantal van de beste freestylers als Tonky Frans, Kiri Thode en Davy Scheffers en de racers zoals Ross Williams en Ben van der Steen. Ik kan niet vragen om in een beter team te zitten dan dit 2015!

Ik ben blij om ondersteuning te krijgen van al mijn sponsors om zowel Freestyle als Slalom. Voor 2015 zal ik weer de hele PWA tour doen, wat niet makkelijk zal zijn weet ik, maar ik heb de energie om het allemaal overleven. Weer Top 10 in beide disciplines is mijn belangrijkste doel.

Verder blijf ik bij Starboard. Ik ben niet van plan te vertrekken omdat ik de belangrijkste man ben voor het ontwikkelen van de freestyle boards plus het helpen met R&D samen met Remi Villa voor een aantal van de slalommaten en het Kode wave/freestyle board.

De laatste sponsor op mijn lijst is Powerex masten, ik heb een 3 jarig contract ondertekend, zodat de grens aan wat we kunnen creëren eindeloos is.

I'm Happy men! :-)" 

Sarah-Quita Offringa naar NeilPryde

[Sarah-Quita Offringa] - PWA Freestyle, Slalom en Wave: 

"Nu dat ik klaar ben met mijn Bachelor ben ik echt mega gemotiveerd om te windsurfen. Dit jaar zal ik veel op reis zijn en ik wil vooral gewoon vooruitgang boeken in de golven, en natuurlijk mijn freestyle niveau opkrikken. Zelfs in slalom heb ik zin! Dus zodra de tour begint zal ik er weer bij alle disciplines bij zijn! Ik weet niet in hoeverre het zal lukken, maar ik mik op een top 3 finish in alle 3 disciplines. 

Let's dooo it !!"

Amanda Beenen naar Point-7 en NoveNove

[Amanda Beenen] - PWA Wave: 

"Afgelopen 31 december was het einde van mijn contract bij Gaastra en Tabou. Ik heb twee hele goede jaren met ze gehad maar het voelde dat het nu tijd was om verder te gaan. Dus ik ben erg enthousiast dat ik jullie kan vertellen dat ik bij twee nieuwe merken een contract voor 2 jaar getekend heb!

I'm ready to absolutly rock this year, 2015 bring it on!"

*Note redactie: Point-7 is officieel bevestigd, NoveNove nu ook (update 29jan)

Dirk Jan Knol naar Challenger Sails

[Dirk Jan Knol] - GPS Speed:
"Wat zeilen betreft ga ik met Challenger varen omdat ik CHS een mooi en technisch zeer goed zeil vind. Bij CHS kan ik direct input geven aan de zeilmaker, zodat ik een zeil kan creëeren dat ik zelf wil. Dit zal in de eerste instantie een custom zeil zijn, wat dan weer getest kan worden, en dan later in productie kan. Eerste setup van CHS zal zijn, 5,4/6,2/7,0/7,8/8,6, productie 2015 komt begin februari. In 2015 zal ik nog steeds Fanatic varen, wel blijf ik mijn oude boards houden dus boardsetup zal zijn. FF 42,44,50 voor speed en voor slalom 90,110,130. Wat vinnen betreft heb ik geen vinsponsor meer en zal dus verschillende soorten vinnen varen onder anderen Bpf, mXr en Select. Verder heb ik geen grote plannen voor 2015. Ik wil gewoon lekker varen. Wel ga ik weer mee doen met de Karpathos speed week. En een aantal keren naar La Franqui. En het zou leuk zijn weer de top tien van de jaarranking 2015 te halen. "

Alle 2015 transfers

De lijst van transfers (2014 -> 2015) tot nu toe (update 17mrt):

- Jordy Vonk: P7 / F2 -> P7 / Starboard
- Taty Frans: MauiSails / Starboard -> GA / Starboard / Powerex
- Amanda Beenen: GA / Tabou -> P7 / NoveNove
- Dirk Jan Knol: North / Fanatic -> Challenger 
- Sarah-Quita Offringa: .. / Starboard -> NP / Starboard
- Finian Maynard: Avanti / RRD -> Avanti / NoveNove
- Gautier Bourgeois: GA / Tabou/ PC2 -> KA / Angulo / PC2
- Martim Monteiro: Gun / Angulo -> North / Fanatic
- Vincent Langer: P7 / RRD -> P7 / Fanatic
- Jocelyn de Souza: Loft / Patrik -> KA / Angulo
- Pascal Tosellli: P7 / Starboard -> P7 / NoveNove
- Omar Sánchez: Loft / Patrik -> KA / Angulo
- Tristan Algret: Loft / Patrik -> Severne / Starboard
- Yentel Caers: North / Fanatic -> NP / JP
- Amado Vrieswijk: Severne / Starboard -> Severne / JP
- Ludo Jossin: Loft / Patrik -> GA / Patrik
- Sébastien Bonhomme: Avanti / F2 -> Avanti / NoveNove
- Lena Erdil: Loft / Patrik -> P7 / Patrik
- Antoine Questel: Loft / Starboard -> GA / Starboard
- Alex Mussolini: GA / Tabou -> RRD / RRD
- Jeager Stone: Severne / SSD -> Severne / Starboard
- Malte Reuscher: Challenger / RRD -> NP / JP
- Marc Paré: Simmer / Patrik -> Simmer / NoveNove
- Julien Mas: Avanti / Patrik -> Avanti / JP
- Aleix Sanllehy: Goya / Goya -> GA / Tabou
- Zara Davis: Simmer / Mistral -> Simmer / RRD
- Mattia Pedrani: GA / Starboard -> NP / JP
- Enrico Marotti: NP / JP -> NP / RRD
- Jan Kosmina: NeilPryde / Starboard -> North / Fanatic
- Kurosh Kiani: P7 / Angulo -> P7 / Starboard
- Youp Schmit: Avanti / JP -> Avanti / NoveNove
- Micah Buzianis: MauiSails / JP -> NP / JP
- Delphine Cousin: Loft / Starboard -> Gun / Starboard
- Kauli Seadi: Hot / JP -> Hot / Novenove
- Léo Ray: Naish/Naish -> North / Fanatic
- Camille Juban: MauiSails / Quatro -> Avanti / Quatro
- Graham Ezzy: Ezzy Sails / Quatro -> Ezzy Sails / Tabou
- Casper Bouman: NeilPryde / Angulo -> NeilPryde / Starboard
- Gonzalo Costa Hoevel: Loft / Starboard -> P7 / Starboard

Aantal transfers per board/zeilmerk:

NoveNove 7x
JP 5x
Starboard 5x
Fanatic 4x
RRD 3x
Angulo 3x
Tabou 2x

NP 5x
GA 4x
North 3x
KA 3x
P7 3x
Severne 1x
Challenger 1x
RRD 1x
Gun 1x
Avanti 1x

Namens de Windsurfing.nl redactie allemaal heel veel succes dit 2015 windsurf seizoen!

Professioneel Windsurfer Ben van der Steen (NED-57) wint zijn eerste Worldcup!

Tijdens de laatste toerstop van het professional windsurf slalom circuit (PWA Worldtour) in Nieuw Caledonië is windsurfer Ben van der Steen (uit Hooge Zwaluwe, Brabant) met de eindzege aan de haal gegaan. Het meerdaagse evenement heeft plaats gevonden van 18 tot 23 november met ideale omstandigheden voor de Nederlander. Van der Steen surft al 14 jaar mee op dit hoogste toneel en heeft een lastig seizoen op een fantastische wijze afgesloten. Door de laatste race met overmacht te winnen krijgt deze overwinning extra glans.

Zijn eerste reactie vanaf het prachtige strand: "BAM! Eindelijk is het me gelukt, dit voelt erg lekker om te winnen. Zeker met deze omstandigheden, want in alle voorgaande evenementen werkte de wind niet mee. Nu hebben we de beste condities van het seizoen gehad en om dan m'n eerste eindzege te behalen is super!".

Tijdens de beslissende race liet Van der Steen niets aan het toeval over en leidde de race van begin tot eind. Van der Steen: "Ik wist wat er op het spel stond, en lette eigenlijk niet veel op de andere racers. Door m'n scherpe start was ik meteen goed weg, en door geen fouten te maken kon ik m'n positie tot de finish vasthouden en winnen."

Dit was het laatste evenement van het seizoen, en door deze overwinning is Van der Steen gestegen van een 9de naar een zeer knappe 4de plaats in het algemeen klassement. "Ik sluit dit seizoen af met gemixte gevoelens want er zat meer in dit seizoen, maar dit event winnen en dus m'n eerste titel pakken is heerlijk. En dat smaakt naar meer!" aldus Van der Steen.

PWA Worldtour: PWA Airwaves Noumea Dream Cup

Website: www.benvandersteen.com

Foto credits: Carter, PWA worldtour

Tekst door: Dennis Littel, DNS13 sport

Zaterdag 18 oktober, de Noordzee oversteek door windsurfer Dennis Klaaijsen. Van Lowestoft naar IJmuiden, een afstand van 192 km in 6 uur en 2 minuten, een nieuw record!

Lees hier het exclusieve uitgebreide persoonlijke verslag over zijn Noordzee oversteek, uitdaging en voorbereiding.

Noordzee oversteek - de uitdaging

Na een aantal 24 uur windsurf sessies in de afgelopen drie jaar was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging.

In Augustus 2013 werd ik benaderd door een oud klasgenoot, die nu werkzaam is bij Windstar cruises. Hij vroeg of ik interesse had om bij een Caribean cruise met één van de schepen, de Windsurf, mee te varen op m'n surfplank. Het cruise schema zou starten op Sint Maarten en zou via Antigua, Tortola, Britse Maagdeneilanden en Sant Barths teruggaan naar Sint Maarten. De totale afstand is rond de 750 kilometer en wordt verdeeld over 7 dagen. Met ribs zou de tocht overdag begeleid worden en er was gelegenheid om te overnachten op de Windsurf. Het vaarschema, gecombineerd met de heersende noordoostpassaatwinden, geeft halve windse koersen, wat voor het zeilen en surfen ideaal is.

Het leek me een waanzinnige ervaring en het bijhorende vertier in de avonduren, waar ik samen met mijn vrouw Louise van zou kunnen genieten, stond me ook wel aan. Samen hebben we jaren bij de Holland America line gevaren, Louise als purser en ik als stuurman dus we wisten hoe leuk het op cruise schepen is. Ik ging de afstanden nameten en besefte dat dit echt een killer week zou worden en dat ik de nodige trainingskilometers op zee moest gaan maken. Ik ben als 7 jarig knulletje begonnen met surfen op zee bij Nieuwvliet Bad maar had de afgelopen 15 jaar voornamelijk op binnenwateren gesurft.

Ik nam de uitdaging graag aan en had een strak trainingsschema opgezet. Zodra de wind uit de noordelijke richting waaide ging ik naar Domburg of Vrouwepolder om daar lange rakken langs de Walcherse kust te kunnen maken. Met zuidwestenwinden kan je van Vlissingen langs de kust naar Westkapelle knallen. Het voelde al gauw zoals vroeger, surfend tussen de golven van de Noordzee. Om organisatorische redenen is deze cruiseschip uitdaging niet rondgekomen. Ik had echter de nodige trainingsuren in de armen en benen zitten en dus wou ik daar graag wat mee doen.

Via een collega Loods werd ik op de Noordzee oversteek geattendeerd van Lowestoft naar IJmuiden; een afstand van 192 kilometer waar menig zeezeiler en surfer zich op vastgebeten heeft. De nieuwe uitdaging was geboren. Het organiseren van een veilige oversteek van Engeland naar Nederland over een van de drukst bevaarbare zeeën van de wereld was een hele klus.

De voorbereiding

Allereerst ben ik bij mijn eigen organisatie, het Nederlands loodswezen, gaan navragen. Als registerloods assisteer je de kapitein van een schip. Je navigeert veilig van het loods station naar de haven om vervolgens het schip af te meren aan de kade. Hiervoor word je buiten op zee vanaf het loodsvaartuig met een klein bootje langszij het te beloodsen schip gevaren. Hier klim je een touwladder omhoog die aan de reling is vastgemaakt. Deze klim, die tot wel 9 meter kan zijn, wordt niet altijd met bladstil weer uitgevoerd. Tot een golfhoogte van 2,5 tot 3 meter hang je soms als een aap aan de ladder en je moet dan ook in een lichamelijke fitte conditie verkeren om met je tas op je rug naar boven te kunnen klimmen. Het loodswezen vond deze surfpoging een mooie manier om uit te dragen dat je als registerloods fit moet zijn.

In eerste instantie werd gedacht aan de inzet van een van onze snelle loodsboten als assistentieboot. Dispensatie werd aangevraagd om buiten het reguliere vaargebied te mogen varen en de laatste stap was het regelen van het verzekeringstechnische aspect. Het loodswezen kwam in gesprek met de KNRM en ze zagen in deze uitdaging een mooi platform om de samenwerking tussen de twee organisaties nogmaals te bevestigen. Tevens zou het voor de bemanning en het materieel een goede duurtraining worden. Voor de KNRM was wel belangrijk dat het duidelijk moest zijn voor de donateurs dat deze oversteek de KNRM geen geld zou kosten en dat er dus geen geld van donateurs voor gebruikt zou worden.

Nu de boot geregeld was, kwam de oversteek ineens snel dichterbij. Het was afwachten op het juiste windveld. Voor een oversteek met deze oostelijke koers heb je een pal noorden of zuidenwind nodig. Gezien de vorm van de Noordzee en de opbouw van de golven is een noordelijke wind geen optie. Dit zou te snel, te hoge golven opleveren wat ten koste gaat van de snelheid en wat sneller lichamelijke vermoeidheid veroorzaakt. Een pal zuiden wind, 180 graden, voor de gehele oversteek en een kracht van 20 knopen, zo'n 5 beaufort, is ideaal. Wie wel eens buiten op zee komt weet dat het daar door de verminderde wrijving van het windveld aan het aardoppervlak altijd harder waait dan aan de kust.

Je moet bijgevolg zoeken naar een compromis waarbij je genoeg wind hebt aan de kant en niet te veel midden op zee. Ook de windrichting en -kracht de dag voorafgaand aan een oversteek moeten gunstig zijn omdat een harde wind uit een westelijke richting een flinke golfopbouw veroorzaakt uit een andere richting, waardoor je vervolgens niet door de golfdalen kan varen maar eroverheen moet. Tot eind oktober zijn het zeewater en de buitenlucht warm genoeg om een poging te wagen. Later in het jaar gaat er teveel energie zitten in het warm houden van je lichaam en worden de dagen te kort qua daglicht.

Op standby

Even zag het ernaar uit dat slechts twee weken na het rondkomen van de samenwerking, de oversteek plaats zou vinden. Op dinsdag de 22e Oktober 2013 zagen de windvoorspellingen er gunstig uit. Met de familie kwam ik de zondag ervoor terug uit vakantie in Fuerteventura dus het werd een krappe planning, maar het zou moeten lukken. Op maandag kwam het bericht van de KNRM dat twee van hun boten door onderhoud niet beschikbaar waren. Omdat de oversteek alleen gedaan kan worden met de reservecapaciteit ven de KNRM, werd de poging voor die dinsdag afgeblazen.

Met de nodige jaloezie heb ik de oversteek van Ron Kleverlaan gevolgd. Hij had de organisatie voor die dinsdag wel op orde en is rond 11.00 vanaf Lowestoft vertrokken. Door de zware condities van windkracht 7 in het begin en de wegvallende wind aan het einde, kwam het niet tot een nieuw record en is Ron na 8 uur en 23 minuten in Egmond aan zee aan land gekomen. Hij had tijdens de oversteek een 5.6 en 6.2 vierkante meter mee waar ik alleen een 7.0 – 7.8 en 8.6 vierkante meter klaar had liggen voor die dinsdag. Was mijn poging doorgegaan, dan had ik het naar aller waarschijnlijkheid mega zwaar gehad, als ik op die dag ook uit Lowestoft zou zijn vertrokken. Mijn draaiboek werd daarom bijgesteld en ook een 6.4 zou tijdens mijn oversteek meegenomen worden.

Trainen op volle zee

Eind November 2013 - een oversteek zou er in 2013 niet meer inzitten - ben ik met de KNRM van het station Neeltje Jans gaan trainen voor de Zeeuwse kust. De dag ervoor had het windkracht 8 gewaaid uit het noorden en op de training dag zelf stond er nog een 5 tot 6 beaufort. Geen omstandigheden voor een oversteek maar voor een training juist ideale zware omstandigheden. Ik had drie sets zeilen opgetuigd en in het gangboord gesjord zodat we ook een zeilwissel konden oefenen, evenals de communicatie tussen de boot en mijzelf. Via een waterdichte VHF set aan m'n crashvest had ik te allen tijde contact met de boot.

We zijn met het gesjorde materiaal een paar kilometer naar buiten gevaren en daar gestart met een 7.0 m2 en 110 liter 69 cm breed board. Omroep zeeland was ook gekomen en de cameraman zou beelden maken van de trainingssessie. Zodra we echter buiten de pieren kwamen en we met 30 knopen ( 55 km/uur) tegen golven van 2 tot 3 meter in beukten, kregen we snel te horen dat we terug moesten van de cameraman omdat hij groen begon te worden. We zouden het moeten doen met eigen beelden.

De communicatie werkte goed en qua snelheid waren de KNRM boot en ik aan elkaar gewaagd. De zeilwissel was zwaar en niet zonder gevaren. Door de hoge golven was het moeilijk het zeil terug aan dek te krijgen, zeker omdat je maar op een paar meter van de aandrijfjets van de boot in het water ligt. We hebben toen het zeil eindelijk aan dek was, besloten om niet met een ander zeil te water te gaan en door te varen. Voor een recordpoging was het dus mogelijk maar voor een training schatten we de kans op schade te hoog in.

De bemanning was erg enthousiast en na de evaluatie terug op het station werd het tijd voor de wintertrainingen. Deze waren naast het surfen, in gelukkig een van de zachtste winters ooit, hardlopen en krachttraining in de sportschool. Ook was ik met Yoga begonnen, iets wat ik voor alle surfers kan aanraden. Goed voor je balans, lenigheid en basis stabiliteit van je lichaam.

24 uurs record

In April van dit jaar ben ik met m'n Duitse trainingsmaat Denis Standhardt naar Hyeres, Zuid Frankrijk, geweest. De bedoeling was om aan de nieuwe Tabou boards boards en Neil Pryde race zeilen, van mijn sponsor Vertigo sports, te wennen. De windvoorspellingen vielen wat tegen en alle 5 de sessies heb ik daar met 8.6 m2 gevaren. Desalniettemin was het een geslaagde trip met een combinatie van slalom en duurtraining. De zomer die daarop volgde heeft ons qua wind behoorlijk in de steek gelaten. Veel licht weer en weinig zware surfomstandigheden. Wel regelmatig noordelijke winden dus de zee trainingen verliepen voorspoedig.

Na de geslaagde 24 uur recordpoging van 10 Augustus met een uitslag van 700 kilometer moesten mijn handen eerst een paar weken genezen van de slijtageslag. Zeker gedurende een maand heb ik last gehad van de ongemakken van 24 uur op de plank.

De juiste dag

De tweede week van oktober vestigde zich een zuidelijke stroming boven onze regio. Meerdere keren per dag bekeek ik de voorspellingen op verschillende websites. Het feit dat meteorologie een vak is dat we op de zeevaartschool moesten volgen , heeft veel geholpen in het beoordelen van de weerkaarten en het interpreteren van de drukgebieden met hun wind- en golfvelden eromheen.

De 6e ,7e en 8e oktober leken allemaal goede kaarten te hebben, maar naarmate de data naderde werd de richting te veel zuidwest, zuidoost, of waaide het te hard. Met 30 knopen, windkracht 7, is een geslaagde oversteek alles behalve zeker. Op de 12e gaven alle weerkaarten en weerberichten een zeer stabiele zuidelijk stroming voor zaterdag de 18e oktober. "Zou dit dan de dag worden waar ik al een jaar op had gewacht?" Naarmate de week vorderde bleven de voorspelling praktisch ongewijzigd. Het stress niveau ging omhoog en mijn nachtrust werd regelmatig onderbroken door de gedachte dat het wel eens echt plaats zou kunnen gaan vinden.

Op donderdag de 16e ben ik bij het KNRM hoofdkwartier in IJmuiden langs geweest om met het hoofd varende dienst en de Schipper van de Boot van IJmuiden de laatste details door te spreken. Twee boten lagen weer vast voor onderhoud. "Zou het een déjà vu worden van vorig jaar?", dacht ik.

Op vrijdagochtend de 17e kwam het verlossende telefoontje. "De boot is beschikbaar, YES!!!!"Schreeuwend van blijdschap drong het tot me door, het gaat gebeuren. Ik had mijn maten Lars Tattje en Sjoerd Saaman bereid gevonden om als "wing commanders" mee te gaan naar Engeland. Tickets werden geboekt voor de avondferry op vrijdag van Hoek van Holland naar Harwich zodat we om 07.00 vanaf Harwich naar Lowestoft zouden rijden. Een trip van twee uur.

In Lowestoft konden we gebruik maken van de faciliteiten van de RNLI, de Engelse tegenhanger van de KNRM. Ik had de schipper van station Lowestoft reeds gesproken en hij was enthousiast om mee te helpen aan deze onderneming. Om 09.00 kwamen we aan bij de pieren van Lowestoft en het waaide 20-24 knopen, windkracht 5 tot 6. De boot, Koos van Messel, van de KNRM zagen we net binnen komen en we besloten vier sets op te tuigen, waarvan er drie gesjord zouden worden. Samen met vier boards en de nodige reserve vinnen, masten en gieken is het hele spul aan boord gebracht.

De oversteek

Ik ben begonnen met de 7.0 RS Racing EVO 6 en Tabou Manta 66 breed en 36 Z vin. Gesjord werden de 6.4 – 7.8 en 8.6 met als boards de Manta's 59 – 71 en 81 breed. De wind zou gedurende de oversteek 5 graden ruimer worden en een paar knopen afnemen dus er was geanticipeerd op het wisselen naar groter materiaal.
Ik had om beide armen een GT 31 Gps waar de peiling en afstand en voorliggende koers op afgelezen konden worden. Om mijn pols had ik nog een GPS waarvan ik kon aflezen hoe hard ik ging, de gevaren afstand, de tijd en de gemiddelde snelheid.

Op m'n rug droeg ik een camel bag van drie liter met in de zijvakken energie repen en gels zodat ik gedurende de oversteek kon drinken en eten.
Met een VHF aan de voorkant vastgeknoopt en een AIS Sart voor noodgevallen achter in m´n crashvest kon de tocht beginnen. Sjoerd voer mee in de boot en Lars reed de auto met trailer terug naar Nederland.

De start

Net buiten de pieren van Lowestoft ben ik met de spullen te water gegaan. Afgesproken was om een kort rakje heen en weer te varen om te kijken of alles goed afgesteld stond. Even na 11.00 lokale tijd gingen de klokken op nul, GO TO THE START, READY, GO!

De eerste paar kilometer ga je over ondiep water met zandbanken wat zorgt voor een verstoorde en steile golfslag. De windkracht was echter goed en de volgboot vaarde in een rechte lijn naar IJmuiden.

De golven waren steil maar omdat de stroom en de wind in dezelfde richting gingen werd de golfperiode langer en braken ze niet. Door de toenemende wind moest ik het achterlijk van de 7.0 flink wat strakker zetten. Het was een echte stuiterbak en je kon je ogen geen moment van het water afhouden. Om de paar seconden ging ik de lucht in en de landingen waren niet allemaal even zacht. Na twee uur voor de boot te hebben gevaren, waren er 65 kilometer afgelegd. De significante golfhoogte was 1.5 tot 2 meter wat betekent dat de hoogste golven die we tegenkwamen 3,5 meter waren. Als je over zo´n monster heen vaarde, viel je echt een paar meter naar beneden in het dal erachter. Het meeste last kreeg ik van mijn achterste voet. Omdat je alles over één boeg vaart en je achterste been het meeste druk te verduren krijgt, werden de middenvoetsbeentjes zwaar op de proef gesteld. Er is maar een beperkte mate van beweging die je hebt als je maar één kant op vaart maar zelfs de kleinste verandering in je houding kan al wat tijdelijke verlichting geven van de pijn. De huid van m´n handen begon ook weer week en dun te worden. De eeltlaag was nog niet volledig terug sinds 10 Augustus dus blaarvorming was onvermijdelijk.

Volhouden

Na twee uur stuiteren heb ik aan de boot gevraagd om voor mij uit te gaan varen zodat de golftoppen wat afgevlakt werden. Nu kon ik een iets ruimere koers varen en ging de snelheid ook richting de 40 kilometer per uur met pieken net boven de 50 km. Als we scheepvaart tegen kwamen, stemden de boot en ik af hoe we die gingen passeren. Het moet er gek uitgezien hebben voor de stuurman van een zeeschip! Midden op zee kom je een windsurfer tegen die al stuiterend van golf naar golf vaart.
De controle over de surfset was goed. Ondanks de zware omstandigheden met en af en toe een spin out bij de landing ben ik maar één keer gecrasht. Dat was na 130 kilometer toen ik uit mijn trapeze gehaakt werd. Ik viel achterover en zag de spullen meters voor mij uit door de lucht vliegen. Een mooi moment om even een paar minuten te rusten en een extra flesje power drink te vragen aan de boot. We lagen toen op een schema van 4 uur en 55 minuten en het zag er goed uit.

Lichamelijk eisten de golven en de windkracht wel zijn tol op mijn lichaam maar met de gedachte dat we nog zo´n 60 tot 65 kilometer moesten gingen we verder. De wind werd vanaf nu wat lichter. Ik moest mijn zeil wat boller trimmen en het werd duidelijk dat ik op den duur een grotere set nodig zou hebben. Ik sprak met Sjoerd af dat ik door zou varen tot ik niet meer zou kunnen planeren en dan over zou stappen. Het zou een paar minuten duren om de sjorringen van de zeilen te halen en op zo´n 40 kilometer van de kust werd de 7.8 overboord gegooid. De wind nam toen echter zo snel af dat ik met de 7.8 niet eens meer kon water starten dus dat betekende meteen naar de 8.6 met 81 breed board en 46 vin. Door de twee zeilwissels en de lichtere wind kwam de verwachte aankomsttijd op 5 uur en 25 minuten.

De finish en nieuw windsurf record

Louise had de finishlijn met vlaggenmasten in het zand gegraven en mijn dochters Jenna en Heidi hadden handstakel lichten en rooksignalen afgestoken zodat ik wist waar ik aan land moest komen. De wind werd nog minder en op 5 kilometer voor de kust kon ik niet meer planeren. Met 8km per uur ben ik naar de kant gedobberd en heb ik een kostbare 35 minuten verspeeld. Na 6 uur en twee minuten voelde ik eindelijk zand onder mijn voeten. Heerlijk! Het zeilrecord van 5 uur 36 blijft staan. Uit het surfrecord van 7 uur 56 minuten is echter een flinke hap gehaald. Bij Het KNRM station in IJmuiden waren de vorige recordhouders Tim Klein en Jaap Kriele bij elkaar gekomen, om me te feliciteren. Een speciaal moment waar we ervaringen hebben uitgewisseld over hoe we de oversteek hebben ervaren.

De volgende dag zaten we alweer in het vliegtuig naar Lanzarote. Deze vakantie was al langer gepland en de oversteek paste er net voor. Een perfecte manier om het lichaam weer op kracht te laten komen.

Volgende uitdaging?

De KNRM, Nederlands Loodswezen, Vertigo sports, Louise, Lars en Sjoerd, super bedankt voor jullie ondersteuning en inzet voor deze marathon sessie!
Vrij snel kwam de vraag: "Wat wordt je volgende uitdaging?" Ik denk dat het loslaten van recordpogingen de grootste wordt. Tijd om het surfen te omarmen zoals ik ermee begonnen ben; lekker je rakjes maken op het water.. 

Dennis, bedankt namens de redactie van Windsurfing.nl voor je erg spannende verhaal en van harte gefeliciteerd! 

Bron: Dennis Klaaijsen

Er is in Nederland een nieuwe windsurfklasse gelanceerd die afgelopen weekeinde al direct een kampioenschap heeft gevaren.

De zogenoemde Kona One-klasse Nederland hield zaterdag 25 en zondag 26 oktober het allereerste Open Nederlands Kampioenschap. In totaal werden er door zo'n 45 windsurfers zeven wedstrijden gevaren op de Reeuwijkse Plassen.

Het is een nieuwe eenheidsklasse waarin zowel jong als oud en licht en zwaargewichten het in dezelfde wedstrijd tegen elkaar opnemen. Iedereen vaart met exact hetzelfde bord van 3,5 meter lang en 70 centimeter breed.

Zeiloppervlak
Het onderscheid wordt gemaakt in de grootte van de zeilen. In totaal zijn er zes verschillende categorieën. Die zijn onderverdeeld in zes verschillende kleuren. Het zeiloppervlak varieert van 5.8 vierkante meter voor de lichtste windsurfers tot 9.8 vierkante meter voor de zware jongens.

Tactiek
In tegenstelling tot andere klassen mag er in de Kona One-klasse geen snelheid worden gemaakt door te pompen met het zeil. Door deze regel wordt tactiek een stuk belangrijker dan pure kracht.

GPS-kastjes
Het ONK wordt georganiseerd door de twee oudste windsurfverenigingen van ons land: WSD Plané uit Delft en WSC Reeuwijk. Zij hebben de windsurfers uitgerust met gps-kastjes. Via de website tractrac.com kan iedereen ter wereld de wedstrijden live volgen.

Nederlands Kampioen
Fred Hastman uit de groene categorie kwam afgelopen weekeinde met zeilnummer 2499 komt daarin als sterkste uit de bus. Hij gaat de boeken in als de allereerste Nederlands Kampioen Kona One windsurfen.

Overzicht top-10:
1. Fred Hastman – groen 2499
2. Fabian Otto – groen 2425
3. Paul Meester – geel 2087
4. Alex Noordergraaf – groen 2170
5. Marc Lamey – groen 2424
6. Rick Roering – groen 2149
7. Bernd Szyperrek – rood 1496
8. Peter Dannenburg – groen 2146
9. Paul van der Sluijs – rood 1991
10. Ian Versluis – geel 2075
23. Ingard Borgel - groen 1681 (beste vrouw)

Meer info: Kona Klasse Nederland

Bron: Teunis van der Poel

Foto: Raymond Dalhuisen

TWS (Tenerife Windsurfing Solution) introduceert een nieuw concept, de zgn Winter Slalom Stages!

Wat houdt het in:

• Met een groep vrienden een weekje (of meer) slalommen / free racen op top materiaal in El Medano
• Wij hebben, in combinatie met een board- en zeilen merk een achttal exact dezelfde set boards en zeilen getuned en opgetuigd klaar staan.
• Het leuke is dus dat het materiaal niet meer het verschil maakt maar de windsurfer omdat iedereen met hetzelfde materiaal vaart: zeilen van NorthSails (WARP2015 en S-type SL) 6,6 tot en met 8,6 meter, met 100% masten en carbon gieken en 110 en 130 liter Fanatic Falcon slalomboards met allemaal identieke vinnen van Select.
• Jordy Vonk, die bij TWS werkt deze winter, en andere PWA-toppers zoals Marco Lang, Matte Lachino en anderen geven in de winter clinics en daar kan iedereen aan mee doen.
• Je kunt zelf freeracen of met een groep knallen over de permanente slalom baan
• Je kunt het materiaal testen met de GPS toestellen en meedoen aan de jaarranking met als prijs een week windsurfen op Tenerife!

Kortom een uniek concept wat iedereen in staat stelt om op erg mooi en snel materiaal te varen in short/ shorty en met meer dan 70% van de dagen met 15 knopen of meer komt dat zeker goed. Waait het te hard dan heeft TWS het freeride, freestyle-wave en wave materiaal van de acht merken die zij in huis hebben.

Meer info via TWS Slalom Stages

Bron: Harco Jan Folkerts

The Wind Experience komt eraan!

Op zaterdag 6 en zondag 7 september vindt de jaarlijkse editie van The Wind Experience plaats. De slalom wedstrijd voor alle windsurfers in de kop van Noord-Holland. Van beginner tot pro; iedereen surft wedstrijdjes met mensen van zijn of haar eigen niveau. Dit jaar bundelen 'The Wind Experience' en 'De Regio Cup' samen hun krachten op het Amstelmeer.

Zaterdag 6 en 7 september Regio Cup

Eigenlijk zijn het 2 wedstrijden die tegelijk georganiseerd worden op het Amstelmeer. Gevorderde surfers kunnen op zowel 6 als 7 september tijdens de Regio Cup slalommen tot ze er bij neer vallen! Planeren, gijpen en eigen materiaal zijn hiervoor vereist, dus ga maar alvast trainen! Deze wedstrijd is onderdeel van de 'Regio Cup' wedstrijden die door het hele land worden gehouden. Je schrijft op zaterdag ook in bij de Regio Cup organisatie. Als je maar op 1 dag mee kan doen, dan kan dat ook.

Zondag 7 september The Wind Experience

Mensen met minder ervaring kunnen op 7 september meedoen met de 'rookie' slalom van The Wind Experience. Zoals altijd kan je gebruik maken van het materiaal van de surfschool en surf je een baantje dicht bij de kant in ondiep water. Deze wedstrijd wordt georganiseerd door Leerwindsurfen.nl (Niek van der Linde) en Amstelmeer Windsurfstalling (Eric Leutscher).

Tevens wordt er tijdens The Wind Experience op 7 september een Freestyle wedstrijd gehouden.

Sportiviteit & gezelligheid zal dit weekend voorop staan!

Als je mee wilt doen, graag vooraf opgeven!

Voor meer informatie www.thewindexperience.nl

De Nederlandse windsurfer Dennis Klaaijsen (NED-192) verbeterde afgelopen week het langeafstandsrecord Windsurfen. Maar de Vlissinger heeft zichzelf alweer een nieuw doel gesteld.

Het is eigenlijk gekkenwerk en Dennis heeft de blaren nog op zijn handen staan, maar toch is het volgende doel alweer gesteld. Afgelopen weekend verbeterde de 39-jarige Vlissinger het wereldrecord lange afstand surfen, door in 24 uur meer dan 700 km op zijn surfplank af te leggen. Een wereldrecord, maar dat is voor Dennis niet genoeg. Hij wil namelijk binnenkort de Noordzee over surfen en het huidige wereldrecord op die afstand ook nog eens verbreken. 

Hierbij zijn persoonlijk verslag (in het Engels vanwege de Internationale belangstelling):

A weather window opened up for the 10th of August, finally , the first good one this season. A 24 hour attempt is ideally planned around the 22nd of June, this being the day with the most hours of daylight and only 6 hours of darkness. Doing a record attempt now meant that I had a total of 8 hours of darkness in which your skills and concentration are pushed to their highest level. It was full moon that night and sufficient clearing skies were forecast to trigger my interest.

To beat the existing 630 kilometers that I surfed last year, I knew I had to change something. Last year after sunset the wind played havoc, meaning I did not stay on the water for the full 24 hours. It became patchy and after 20 hours I was absolutely wrecked because I had to pump a lot with my sail, to stay planing. There were still a couple of hours in the bag when I decided to call it a day around 02.00 in the morning.

This time I started my attempt at 19.30 in the evening so I would go fit into the hardest part of the journey, the night time surfing.

At 16.00 my family and two colleagues and surf buddies arrived at Zonnemaire NL, to get the equipment ready . We had a Zodiac with an outboard engine which was used to attach two lights to all the buoys that I might encounter during the night. On a cut off boom head attached to the mast, two lights were attached to allow me to see the first few meters of water in front go me and a mast head light was installed on top of the sail so I would be visible from the shore side. On my head I would wear a head lamp and in my crash vest a hand held flare as well a a strobe light, in case I would run into danger. During the whole time I had a watertight VHF radio with me so I could call the crew on the shore side if I needed something. A phone in a watertight container served as back up. The rescue brigade in Vlissingen lent us three survival suits so the crew were well protected incase they had to come out and look for me.

The Zodiac was at anchor at the point were I would surf past; and where three sets would be tied up to a line, so I could change quickly if the wind would increase or decrease. In the zodiac were two big plastic crates with food and drink supplies as well as two spare camel bags. If I would run low on supplies, I only had to jump into the boat to restock.

The weather forecast showed that the remains of ex hurricane Bertha would pass around 19.00 after which the wind would veer to the favorable west south west direction force 6 gusting to 33 knots, force 7. A normal pattern is that during sunset the wind drops so I knew I had to rig just about everything I had in the surf trailer. Luckily the trailer is filled with equipment sponsored by VERTIGO Sports in Kamperland so I had everything I needed. Five complete sets were ready to go by 19.00:

8.6 m2 Neil Pryde RS Racing EVO 6 with Tabou Manta 81 with 46 Boss custom S- fin
7.8 m2 Neil Pryde RS Racing EVO 6 with Tabou Manta 71 with 38 Z finns S-
7.0 m2 Neil Pryde RS Racing EVO 6 with Tabou Manta 66 with 36 Z finns S-
6.4 m2 Neil Pryde RS Racing EVO 6 with Tabou Manta 59 with 34 Boss custom S
5.8 m2 Neil Pryde RS Racing EVO 6 with F2 SX XS 80 with 30 Boss Custom S

Equipped with 3 x GT 31 GPS devices, a crash vest filled with Energy gells, power bars and a camel bag on my back, I hit the water at 19.30 with the 6.4m2 and the Tabou Manta 59.

The wind was perfect and the first 100 kilometers were completed in just under two and a half hours.

A helicopter came over to make some arial footage and some great shots were made when Neil Pryde Market manager Benelux Jacques van der Hout and myself were sailing side by side.

Around sunset the same drill as last year, the wind started to drop! and I changed to 7.0 followed by the 7.8m2 and even 8.6m2. Around midnight the wind filled up again and with 7.8 m2 I sailed through the night. Unfortunately the wind backed by 20 degrees during the dark hours, to 225 degrees south west, so I could not sail the intended course close to the dams at the shore side. Crossing the lake in some low chop is more tiring and reduces the speed however it was full moon which was a big help and when not obstructed by clouds it was magnificent to sail. For about one hour during the night the wind wasn't strong enough to plane and during a wind dip at 05.15 I decided this was the time to come ashore for the first time.

The GPS reading was 285 kilometers so I was still on track to beat my current 630 world record. I loaded myself up with Pasta and after a ten minute relax on a stretcher I got myself ready to go back on the board at 05.45 just before sunrise. The wind had veered to west south west so with the sunshine smiling at me I managed to clock some good distance.
At 07.30, twelve hours after the start the display was reading 340 kilometer. Knowing that the 8 hours in the dark was the most difficult part wind wise, I was confidant and kept on going. By this time the first blisters that formed on my hands started to open up and the hold on the boom became more painful by the minute. I started to use some lifting straps during the night to slightly ease the pressure on my hands and that did give me some comfort but the continuous pull on the boom really started to take it's toll on the hands.

I continued with the 7.0 m2 and just after 12.00 lunchtime I passed the 500 kilometer mark. For the afternoon some isolated rain showers were forecast and small showers came over which backed the wind to south west again and also meant that the wind subsided from time to time. Frustrated by the irregularity and the exhaustion, sailing became increasingly difficult. At 14.00 I passed Craig Hollins, my nearest competition, and his 550 kilometer distance and around 16.30 I passed the 630 mark. With 3 hours to spare I just had to keep going. Last year my aim was to get over the 700 kilometer mark (the wind denied me the opportunity) and even-though conditions weren't perfect I couldn't quit now. To much effort was put in and the crew on the shore and all my sailing buddies on the water cheered me on and pushed me to keep on going.

At 17.00 when I was at the middle of the lake, the wind swung around to west south west again and increased till a steady 6 beaufort. That was just what I needed to finish the last two and a half hours. At that point the 6.4m2 would have been relaxer to sail but I did not want to take the risk of having a smaller set if the wind would drop again so I kept on going full throttle. Physically I was still on my board but mentally I had left the water a while ago. It felt like I was in a complete trance and probably in some form of shock as well. The stretches with the flattest water were about 1,5 kilometer long and that's where I stayed till the clock finally showed 19.30....

The GPS showed 742 when I finally made it to the shore side. The distance I sailed before and after 19.30 needs to be subtracted so that made the clock stop at 728 kilometer.

My colleague and good friend Sjoerd carried the set back to shore, where friends and family gathered to welcome be back on solid ground. My hands looked like Freddy Gruger counting 26 blisters all together. A couple of blisters on my feet where they went in the foot straps, and two black toe nails complete the physical if not mental damage list.

My friends de rigged the equipment while I finally took of my wetsuit. The champagne was opened and after a huge bowl of chilly and rice the whole convoy went home. Luckily I could sit in the passenger seat since I was in no fit state to drive home for one hour. During the trip back utter exhaustion struck. Shivering I made it home and during the course of the night I woke up numerous times shaking and sweating.

The day after I felt remarkable good. A couple of sport massages to relax the muscles and some good sleeps helped me with the recovery, however its already a week ago and I'm still not back to war strength. I've made a short session on the board but the hands still don't agree with holding a boom. Vaseline and lavender oil are their biggest friends at the moment.

When uploading the data from a GPS into the computer, a so called doppler filter needs to be applied, to take the spikes out of the data. The corrected data will be around 700 kilometer. The data from from two of the three GPS units I had , did not show the full sailed distance on the display. This worried me and I've extracted all data from all three GPS units and sent it to the record committee of GPS speedsurfing. A formal ratification hasn't happened yet and hopefully the data provided will be sufficient to become to a valid claim, both for GPS speed surfing, as well as for Guinness world records. The gybe analysis showed 395 turns of which I felt in 5 times

Would I do it again??? Let's first see what the final outcome is of the distance. Does a perfect 24 hour doesn't exist I don't know that. I still have not had MY perfect storm. The full moon assisted a lot during the night time. The wind shifts made it a harder than expected challenge however I won the fight from the man with the hammer...this time.

This year a North sea Crossing from Lowestoft, England to IJmuiden, Holland is still on the to do list. To draw the attention for a sea going profession and volunteers for the rescue services in Holland, Sponsoring by the Dutch rescue service KNRM, and the Dutch pilot organization is arranged. With the equipment from VERTIGO sports the waiting games starts again. A southerly wind is needed to complete the nearly 200 kilometer crossing, my aim is under 6 hours.

Zijn uitzonderlijke prestatie was te zien op TV bij Omroep Zeeland en bij SBS6 Hart van Nederland! 

Bron: Dennis Klaaijsen (NED-192)

Vanochtend ontvingen we als redactie windsurfing.nl het onderstaande persbericht met daarbij een noodkreet voor deelname. Goed nieuws voor de Ronde van Texel Windsurfen dat het jeugd beloftenteam meedoet. Tot nu toe blijven echter de inschrijvingen achter na de eerdere positieve reacties. Tot nu toe 8 deelnemers waarvan 6 Techno's. Het zou toch jammer zijn wanneer dit initiatief geen vervolg krijgt. Laat zien dat je het een goed idee vind het RONDJE weer nieuw leven te geven en doe ook mee!

Nederlandse Juniorenselectie Windsurfen neemt deel aan ONK Marathon Windsurfen tijdens Ronde om Texel

Den Burg, 22 mei 2014 - De Nederlandse Juniorenselectie Windsurfen, het zogeheten Beloftenteam, maakt zich op om deel te nemen aan het ONK Marathon Windsurfen, de nieuwe toevoeging aan het programma van de Ronde om Texel. Op vrijdag 27 juni worden de kwalificatieraces gevaren en zaterdag 28 juni vindt de titelstrijd plaats: in navolging van de catamarans gaan ook de windsurfers een 'rondje' varen rondom Nederlands grootste Waddeneiland. 

Mooie en zware voorbereiding op de WK Bic Techno 293 in Brest (Frankrijk)

De Nederlandse juniorenselectie tot 17 jaar, ook wel 'het beloftenteam' genoemd, bestaat uit 5 jongens en 1 meisje. Coach Robbert-Jan van Velzen heeft voor 2 surfers uit zijn team die nog geen 15 zijn, dispensatie gevraagd en gekregen. Temeer daar beide surfers al veel (internationale) ervaring hebben, ook met wedstrijden op zee. Het hele team kan daardoor nu meedoen.

Van Velzen: 'Voor ons is de Ronde om Texel een hele bijzondere voorbereiding richting het WK Bic Techno 293 in Brest. En een zware." De Bic Techno 293 is de grootste wedstrijdklasse voor jeugdige windsurfers in de wereld, en een kweekvijver voor de talenten van de toekomst. Het WK vindt plaats van 19 t/m 26 juli in Brest, Frankrijk.

Jeugd Olympische Spelen

"De plank is niet de allersnelste en ons team is jong. De topsnelheid zal dus ook lager liggen dan bij de senioren. Maar het is een hele goede voorbereiding. De surfers moeten echt nadenken over hoe ze zich positioneren, continu alert zijn op het water en hun locatie. En het paste precies in onze fysieke trainings- en wedstrijdprogramma's. Uiteraard hebben we er zin in!", aldus Van Velzen.
Het merendeel van de nationale selectie, waarvan onlangs twee surfers zich hebben gekwalificeerd voor de Jeugd Olympische Spelen in China, heeft al vaker op de stroming rondom het Texelse eiland getraind.

ONK Marathon Windsurfen - inschrijven nog mogelijk

Inschrijving staat nog open voor surfers ouder dan 15 jaar met een door ISAF goedgekeurde slalom-, formula - of raceboard. Vrijdag 27 juni zijn de kwalificatieraces, zaterdag 28 juni de titelrace voor de beste 50 windsurfers. 

Ga naar de website, open de link Deelnemers en dan zie je Entry Form Windsurfing.

Meer info en inschrijven: www.roundtexel.com

Foto: DYR2013, Jim van Someren (NED-600) en Aimee van 't Hoff (NED-218)

15 april 2014 - Texel staat in de week van 25 tot en met 29 juni 2014 volledig in het teken van de watersport. Naast uiteraard de internationaal bekende Ronde om Texel op zaterdag 28 juni is nu het Open Nederlands Kampioenschap Marathon Windsurfen toegevoegd aan het programma.

Ronde om Texel Windsurfen - Open Nederlands Kampioenschap Marathon Windsurfen

De alweer 37e editie van de Ronde om Texel, de catamaranwedstrijd, wordt dit jaar uitgebreid met het Open Nederlands Kampioenschap Marathon Windsurfen. De windsurfers zullen het zelfde traject volgen: een 'rondje' om het Waddeneiland, de Ronde om Texel. Inschrijving staat open voor surfers ouder dan 15 jaar met een geregistreerd slalom-, formula - of raceboard.

Vrijdag 27 juni zullen de kwalificatieraces gehouden worden, en op zaterdag zullen de 50 beste windsurfers uit de kwalificatieronde meedingen in de titelrace van de Ronde om Texel.

Zaterdag 28 juni om ongeveer 8.45 uur zullen de windsurfers vanaf het strand van start gaan, om 09:00 uur starten de catamarans. Omdat het een zeer pittige uitdaging is zullen er per gate tijdslimieten gesteld worden, net zoals bij het catamaranzeilen.

NK Extreme op Texel?

Willem Hemelraad, bestuursvoorzitter van de Ronde om Texel, is zeer verheugd met de toevoeging van het windsurfen aan de Ronde: "De organisatie van de Ronde om Texel is bijzonder trots dat we de Ronde weer op een aantrekkelijke en veilige manier kunnen organiseren. Met de inzet van vele andere partijen, sponsoren, lokale overheden en niet te vergeten onze vrijwilligers. De toevoeging van het windsurfen aan de Ronde is een prachtige uitbreiding op het catamaranzeilen en de Xtreme kitesurfwedstrijden en komt natuurlijk niet onverwacht. We hebben voor onszelf een stip aan de horizon gezet: een 'NK Extreme' als integraal onderdeel van de Texel Zeilweek en de Ronde, oftewel 'Cats & Boards', zoals het nu al in de volksmond genoemd wordt. Het sluit goed aan bij de visie die het Bestuur heeft voor de toekomst, een water- en beach-sportevent."

Sponsorwerving zet eindsprint in voor laatste sponsorgelden

"Veiligheid staat bij ons voorop tijdens het evenement, maar veiligheid vraagt ook een forse investering," aldus Race Manager Jeroen Romkema. Om deze investering mogelijk te maken begint de organisatie met een campagne. Ondernemers, in het bijzonder de Texelse ondernemers, worden benaderd om samen met de organisatie de Texel Dutch Open en het Windsurfen mogelijk te maken.
Romkema vervolgt: "Met een eenmalige bijdrage van deze ondernemers willen wij de laatste sponsorgelden binnenhalen. Onze tegenprestatie is niet de eeuwige roem, want dat is nu eenmaal voorbehouden aan de winnaars van de Ronde om Texel, maar wel onze dank om samen het evenement te realiseren en de traditie te behouden voor Texel. En uiteraard wordt een aantrekkelijk voorstel gedaan. Verschillende Texelse ondernemers hebben al toegezegd mee te willen doen."

Texel Dutch Open

De organisatie kan ook melden dat de Texel Dutch Open voor catamarans dit jaar wederom op het programma staat. Van woensdag 25 t/m vrijdag 27 juni wordt dit Open Nederlands Kampioenschap Catamaranzeilen gevaren. In 3 dagen staan een tiental wedstrijden gepland, en zullen na afloop twee Nederlands kampioenen gehuldigd worden.

Een zee aan zeilen

Naast de competitieve Ronde om Texel, de Texel Dutch Open en de Ronde om Texel windsurfen komen ook de recreatieve zeilers aan hun trekken: donderdag 26 juni wordt de recreatieve Horstocht gevaren, en op vrijdag 27 juni de Tocht om de Noord. Tevens vinden op woensdag 25 en donderdag 26 juni de Recordpogingen voor single handed en double handed catamarans plaats en op donderdag 26, vrijdag 27 en zaterdag 28 juni de Xtreme Kitesurf -wedstrijden.

Meer info: roundtexel.com