Hoe ziet het wedstrijdjaar van een professioneel wedstrijdsurfer eruit? We vroegen het Peter Volwater die al jarenlang tot de wereldtop behoort. Hieronder zijn Windsurf Jaarverslag 2009!

Het PWA wedstrijdjaar 2009 beleefde een grandioze opening in februari op de Kaapverdische eilanden. De golven waren weer onwaarschijnlijk mooi en in het derde opeen volgende jaar onbetwist de mooiste condities waarin een wave wedstrijd gehouden kan worden. De finale was een wonderlijke strijd tussen Josh Angulo en Kauli Seadi. Josh had het hele publiek achter zich staan, opgelijnt langs de rechtse pointbreak en deze wedstrijd met zijn krachtige aerial manouvers overtuigend gewonnen. Hij legde hier de basis voor zijn wereldtitel.

De volgende wedstrijd was een groot opgezet Slalom en Freestyle evenement aan de Neusiedlersee, vlak bij Wenen in Oostenrijk. Gesponsord door Dwarf8 op de plaats waar ooit de eerste PWA Freestyle wedstrijd gehouden werd (deze werd gewonnen door Matt Pritchard, ik werd toen 2e en Josh Stone 3e). Nieuw was het concept 'old school freestyle' dat voor het eerst gehouden werd in combinatie met de discipline Slalom en waaruit een overall winnaar rolde. Niemand minder dan Nicolas Akgazciyan ging met de beker naar huis, hij heerste in de freestyle terwijl hij bij de Slalom in de middenmoot eindigde. Tonky Frans deed ook mee aan beide disciplines. Ik denk dat de organisator verwachtte dat er meer mensen beide disciplines mee zouden doen, maar mensen gaan helemaal in deze tijden geen Freestyle of Slalom materiaal aanschaffen voor 1 evenement, alhoewel er toch €5.000,- extra prijzengeld en een hoop lol te beleven was. Een volgende keer zouden er vast meer mensen meedoen, omdat het toch een te gek evenement is geworden. Ross Williams vaart erg sterk en wint zijn eerste PWA Slalom, voor Antoine Albeau. Ross vaart steeds beter en is nu een van de favorieten.

In Mei reisden we af naar Korea voor de 2e PWA Slalom. Zelf heb ik dan een intensieve test periode achter de rug op Maui, wat misschien toch niet zo'n goede voorbereiding op Korea is geworden omdat we altijd met de kleine(re) zeilen hadden gevaren. Jinha beach is ondertussen een steeds teugkerend evenement geworden. Er lag gelukkig veel minder vuil in het water dan afgelopen jaren en ook geen dikke touwen meer. De condities zijn verre van perfect, en we mogen ons afvragen of we hier nou echt een PWA World Cup behoren te houden. Wat de organisatie betreft, zoals voorgaande jaren is die weer perfect en wordt er een groot podium en bühne gebouwd op het strand voor de laatste avond met verschillende optredens en prijs uitreiking. We zien hele ouderwetse resultaten met Antoine aan kop en Björn ook weer op het podium. Ik breek een vin bij overpowered varen toen ik naast Björn en Finian op een 3e plaats lag voor kwalificatie naar een van de finales en eindig buiten de top 10.

Op de Costa Brava varen we 1 geldige race in het hele evenement met minimale wind. Als je vroeg planeert zit je er bij, anders kan je het schudden. Heb een slechte start in de finale en wordt 7e. Antoine wint met Ross op de hielen en Steve Allen, de King of Formula Windsurfing op de 3e plaats, bij voor hem vertrouwde condities. 

Na Costa Brava kan eindelijk het echte werk beginnen: het hart van de tour op de Canarische eilanden! De freestylers mogen hun kunsten als eerste vertonen op Lanzarote. Zelf ben ik aan het trainen op Pozo als Gollito arriveert. Ik zie hem een rondje freestylen en kan niet geloven wat hij allemaal uit de trukendoos haalt. Een Gollito die zwaar in vorm is. Elke move staat hij met kracht en souplesse en aan de lopende band. Taking it to the next level, for sure! Het was niet verrassend dat hij Lanzarote op zijn naam schrijft, gevolgd door Kiri en Antxon, power freestyler die in iedere heat een dubbele forward draait. Steven Van Broeckhoven wordt 6e!

Dan gaat eindelijk Gran Canaria beginnen, de hardcore stop van de canarische eilanden tour. Ik woon ondertussen al 3 weken in het Gloria palace, voordat de hele meute arriveert. In race # 8 blijkt deze voorbereiding vruchten af te werpen als ik voor Albeau 1e eindig en de race win. En wat een top gevoel om op de laatste race dag als het op zijn hardst waait - 45 knopen+ nog een keer iedereen eruit te varen. De laatste dag finish ik 2e en nog een keer 1e in de aller laatste race. Antoine wint het evenement overall met grote overtuiging, hij vaart natuurlijk al sinds jaren het meest constant op Pozo. Dunkerbeck eindigt op zijn thuis basis achter mij op de 6e plaats! The next generation takes over in de wave discipline. Zelf kom ik tot de 9e plaats in de single eliminatie maar val terug naar een 17e in de dubbele als ik Robby Swift moet laten gaan. "I sailed my best heat ever!" hmm great! Ben vd Steen verslaat Martin Ten Hoeve in de eerste ronde in the battle of the Dutchies. John Skye had het al voorspeld, Philip Koster vaart zo ongelofelijk goed dat hij moeilijk te verslaan zal zijn; hij woont op gran Canaria en traint vaak met Philip. Ik ga er niet te veel woorden aan wijden, voor diegenen die nog niet op youtube hebben gekeken is het hoogste tijd om zijn hele heat te bekijken. Nog nooit heb ik zoveel mooie cleane sprongen gezien in 1 heat, en het zal me verbazen als de 15 jarige Philip, die op Vargas aan het water woont, de eerst komende 20 jaar niet gaat winnen hier op Pozo... Victor Fernandez die de vorige paar jaar Pozo gewonnen heeft, kon niet veel terug doen tegen dit jonge geweld. Wat ik toen niet meer had verwacht is dat ik Philip later in het jaar op Sylt zou verslaan in een heat.

Fuerteventura is zoals Gran Canaria een echt high wind evenement waar we dag in dag uit 's morgens gegroet worden door de passaat, die meestal gedurende de dag in kracht verder toeneemt. Ik kan me veel races herinneren met aflandige wind en minder chop dan afgelopen jaar, en het waaide over het algemeen nog harder... In de laatste race ga ik op m'n plaat als ik Finian in probeer te halen in de halve finale en hij vlak voor me te vallen komt ga ik zelf ook onder uit. Ik zak van een 4e naar een 8e plaats overall op deze laatste dag. Voor de freestyle waren de condities behoorlijk verslechterd en ze konden maar 1 eliminatie afmaken toen de Kalima kwam, een weer situatie die we vrijwel ieder jaar meemaken en de wind gaat liggen bij temperaturen van 30-40 C.

De snelheid addicts van de PWA tour reizen nu gelijk af naar Karpathos voor de ISA Speed. Benny vd Steen eindigt op een mooie 8e plaats en Hans Kreisel noteert zelfs een 5e plaats. Zelf kom ik niet verder dan een 10e plaats. Finian Maynard wordt weer Speed World Champ voor Bjorn en Antoine, en onze eigen Dirk Jan Knol klokt de snelste tijd van het evenement! !

Na een relaxte week waarin de wind eigenlijk steeds iets afnam reizen we halsoverkop naar Turkije. We hebben 1 dag de tijd in Nederland om alles weer in te pakken, de Speed spullen te ruilen voor Slalom en schone kleding mee te nemen. Aan boord van Pegasus Airlines, de sponsor van het evenement, mogen we al onze windsurf bagage gratis meenemen! Zelfs de 2x 65 en 70 kg wegende tassen. Alacati blijft echt een top vlak water spot en dit keer hebben we meer wind dan afgelopen jaren, meestal varen we zelfs met 7,0 en 7,6! In een van de finales breek ik een mast en heb ik ook een grote aanvaring met Micah Buzianis. Hij was totaal niet blij met mij, wanneer ik hem voor z'n sokken vaar en nog net voor hem door ga naar de finale. No rules racing is keihard en soms heb je dus wel eens een aanvaring; dan kan er flink gescholden worden. Wie er ruimte laat liggen bij de gijp kan verwachten dat er iemand tussen gaat, en volgens mij wordt de beste gijper nooit aangevaren. Albeau wint de wedstrijd, ........

Tot aan Sylt hadden we nu na heel veel reizen en wedstrijd varen even tijd om weer voor te bereiden voor de laatste PWA van het jaar. Bij de Mission waren weer veel bekenden maar dit jaar jammer genoeg weinig wind. Wel stralend mooi weer en veel blije gezichten en een dikke party op zaterdagavond. Meer dan 300 mensen en een gekke boel op het water.

Bij het speed varen in Den Oever vaar ik op een zandbank met een snelheid van 76 km u en kom meteen tot stilstand gevolgd door een kei harde katapult. 6 dagen later sta ik weer op het water met gekneusde ribben en door mijn fitness viel het ongeluk gelukkig best wel mee.

In de wave op Sylt gaat het super, ik win van Philip Koster, Boujama, Jonas Ceballos en Browzino. Martin ten Hoeve wint zijn heat van Polakow. Het waren mooie maar moeilijke condities met power golven, eigenlijk precies zoals we die gewend zijn in Nederland. Met een 4.2 sta ik uiteindelijk waanzinnig overpowerd, het waait nu tegen de 50 knopen als de wind blijft toenemen. Klaas Voget blijft super constant varen en wint de ene na de andere heat, als hij uiteindelijk tegen Alex Mousilini de winnaar van de single eliminatie komt. Hij heeft nu een stuk of 8 heats gevaren en Alex verschijnt fris aan de bak, het voordeel voor hem van dit eliminatie systeem. Op de Noordelijke Noord zee wint hij zijn eerste PWA wave evenement en wordt op handen gedragen, een mooie afsluiting van het PWA seizoen bij de algemene prijs uitreiking.

Josh Angulo wint de overal wave titel en kondigt aan te stoppen met de Wave tour, hij gaat zich verder toeleggen op de Slalom, zijn bedrijf en familie. Antoine Albeau wint de Slalom met grote overtuiging, een van zijn (2) discards is trouwens een 1e plaats.

Wedstrijd Resultaten Peter Volwater 2009:

• Lancelin Ocean Classic Marathon 1st
• Greenhead Wave Classic 2nd
• Stockland South beach Slalom 1st
• Margaret River Wave Classic 1st
• PWA Austria 8th
• Margarita Wild Winds 1st
• PWA Costa Brava 7th
• PWA Gran Canaria - Slalom 5th
• PWA Fuerteventura - Slalom 8th
• Karpathos world cup - Speed 10th
• PWA Turkey - Slalom 9th
• PWA Sylt - Wave 7th

Tekst: Peter Volwater (H-24), foto credits: PWA/John Carter.