De Speed Crossing werd geplaagd met lastige condities, waarbij de kiters de beste papieren leken te hebben. Zij konden namelijk uiterst traag aan het begin van de baan blijven hangen, om zich daarna op het juiste moment te laten afschieten over de speedstrip. De surfers hadden hier beduidend meer moeite mee, maar wisten desondanks toch prima resultaten te noteren. Van de beste 10 waren er maar liefst 7 Windsurfers!

Ook voor Jacques, ondanks zijn jarenlange ervaring, was het lastig en hij stond een paar keer met te klein materiaal op de baan omdat de windverwachtingen niet uitkwamen. Antoine Albeau en Anders Bringdal grepen zelfs naar groot slalommateriaal om toch maar wat snelheden te kunnen noteren. Niet echt ideaal voor een speedwedstrijd dus, waarbij je speedboards en kleine zeiltjes verwacht…

Zondag leek er genoeg wind te komen, en stond Jacques klaar met zijn 5.5 m2 om te laten zien wat hij in huis heeft, maar helaas de Tramontana zette niet door. Aan het einde van de heat besloot Jacques zijn 6.4 m2 in te zetten en dit leverde hem gelijk een 2e plaats op achter de kiter Rob Douglas. Die dag zou hij uiteindelijk 7e worden, waarbij de onderlinge verschillen minimaal waren.

Einduitslag :

1. Rob Douglas (Kite)

2. Anders Bringdal

3. Antoine Albeau

4. Cedric Bordes

5. Jamie Douglas (Kite)

6. Ross Williams

7. Jacques van der Hout

8. Xavier Joly

9. Morgan Douglas (Kite)

10. Christophe Pringuenon

Foto's: www.entre2clic.com

Lees hieronder het verslag van Jacques van der Hout over zijn ervaringen tijdens de Orange Speed Crossing:

Mondial du Vent Speed Crossing

Natuurlijk wist ik van het bestaan van dit event af, maar toen ik de deelnemers lijst op fb zag dacht ik, waarom ga ik niet gewoon mee doen om mij te kunnen meten met echte speed toppers.

Het laatste echte speed event met een internationaal veld was Karpathos 2009. De organisatie heeft tot op heden nooit het prijzen geld uitbetaald aan de deelnemers, dus die staan niet te popelen weer wat te organiseren. Dan zullen ze eerst alsnog moeten betalen voordat ze verder kunnen. Dat is eigenlijk best jammer want deze discipline binnen het windsurfen is zeker aan het groeien door het GPS Speedsurfen. Inschrijven voor dit event viel niet mee, via Pascal Maka de inschrijving geregeld. In eerste instantie zat het event vol en was ik te laat, uiteindelijk toch positief bericht gekregen dat ik mee mocht doen. Er moest wel een doktersverklaring worden overlegt om er zeker van te zijn dat er niets mis was met mij, dat was dus een hele missie om die te krijgen ;-)

Wispelturige Tramontana

De wind voorspelling voor dit event was super, aangezien ik La Franqui op mijn duimpje ken had ik er een heel goed gevoel over met hoge verwachtingen. Misschien was dat juist wel mijn probleem op zondag 8 April, alle deelnemers begonnen s'morgens met grote zeilen optuigen omdat het dan nog niet zo hard waait. Ik natuurlijk niet want in een tramontana vaar je met 5,5 en 5,1, als je pech hebt met een 6,4. De eerste dag heb ik daardoor dus totaal verpest, iedereen stond met 7,0 of 6,4 en ik met een 5,5 want de wind kon elk moment gaan toenemen en dat zouden alle runs met grote lappen voor niets zijn. Kon niet wachten op de windtoename en dan 100% klaar met mijn 5,5 toe te slaan. Uiteindelijk de laatste heat van de eerste dag minder eigenwijs geweest en wel met de 6,4 gevaren, toen stond ik na 10 minuten 2de achter de kiter Rob Douglas. Uiteindelijk deze heat 7de geworden, maar met een minimaal verschil. Zie de uitslag hieronder.

 Antoine Albeau 

Klaar mee

De volgende tramontana voorspelling was op woensdag 11 april. Dit zou echt een topdag worden met een echte goede tramontana. Achteraf mijn langzaamste GPS sessie ooit op La Franqui gevaren door gebrek aan wind. Door mijn 6,4 op te tuigen dacht ik redelijk safe te zitten, maar in de enige heat van die dag moest je duidelijk met 7,8 varen. Toen de heat al een uur bezig was kwam ik pas voor het eerst planerend over de baan. Eigenlijk was ik er toen wel een beetje klaar mee, waarom gaat een speed wedstrijd niet gewoon samen met wind?

Tramontana komt te laat

Vrijdag was het event over en toen waaide het van de planeten, net als mijn laatste dag in La Franqui, zondag 15 april toen ik het spotrecord pakte en wel sneller was dan de winnaar van Mondial du Vent bij de windsurfers, Anders Bringdal. De winnaar van Mondial du Vent, de kiter Rob Douglas kwam toen ook bij de pier varen. Deze speed spot ligt 5km meer naar het oosten en daar is de wind veel meer steady. De locatie van Mondial du Vent vlakbij het dorpje La Franqui is een commerciële keuze, helaas is de wind op dat gedeelte erg onstabiel. Hopelijk gaan ze volgend jaar de baan wel wat meer naar het oosten verplaatsen.

De windhoek in La Franqui is redelijk haaks, dat is in het voordeel van de windsurfers. Kiters zijn in deze omstandigheden sneller als het bijna niet waait. Een windsurfer heeft dan moeite om met 7,8 over de baan te komen, een kiter pakt een raceboard met 3 grote vinnen (tussen 36 en 40cm per stuk) en een 16 meter kite. Met iets meer wind dan komt bij de kiter het omslag punt van race board naar speed board. Dan zijn de windsurfers sneller, dus met zeilen rond de 7,0. Waait het nog harder dan zijn de kiters weer in het voordeel, niet allemaal maar wel de toppers zoals Rob Douglas die weten hoe ze op een halve windse koers het kleine speedboard op snelheid kunnen brengen.

Jacques van der Hout

Voor herhaling vatbaar

Voor mij persoonlijk was dit dus een tegenvallend event, zeker omdat ik me wilde meten met de toppers binnen het windsurfen in omstandigheden waar ik vaak in train. Juist mijn halve windse snelheid is altijd heel goed op klein speed materiaal, dus ik kon niet wachten om van camera tot camera over de baan te vliegen powered up met mijn 5,5.

Dit event is ondanks alles toch voor herhaling vatbaar, want die Tramontana zal toch zeker wel een keer goed doorkomen?

Filmpje 15 April

Bijgevoegd nog een filmpje van zondag 15 April met een pieksnelheid van 50 knopen, was deze wind er maar gedurende het event!

Foto's: Annie Fouarge

Meer foto's op haar Facebookpagina.