Flikkaboards is gevestigd in de hoofdstad van Slovenië, Ljubljana genaamd. Je rijdt Oostenrijk nog niet uit of je bent er al, met 1250km rijden viel de afstand me ook best mee. Luka Jures slechts 29 jaar, de shaper, begroet me en voor ik het weet zit ik met de hele familie te lunchen. Goede timing dus. Na de lunch neemt Luka me direct mee naar de workshop die onder het huis zit, want er moet gewerkt worden. Een board van PWA rider Andreas Olandersson moest worden afgerond en hij was bezig met 3 boards die ik aan het einde van de week mee moest nemen. Oorspronkelijk was de ruimte alleen van zijn vader die hier een metaalworkshop had voor het finetunen van auto's. Die business ging wat minder en Luka die steeds meer boards bouwde breidde het nog verder uit en trok hier ook in. Ondanks plannen om het nog verder uitbreidden zag het er nu al top uit. De meeste shaperooms zijn klein en donker. Maar dit was groot opgezet, met veel licht en het was geordend. Dankzij de machines van zijn vader is het mogelijk om vrijwel alles zelf te produceren. De vinboxen, de vinnen en de rvs voetband pluggen maken ze zelf. Daarnaast hebben ze een CNC machine om de boards vanuit de computer direct in het foam uit te vrezen.

Maar zoals gezegd de volgende dag, op zondag, kwam er wind. Luka had het te druk met bouwen maar Janez de regelneef, net terug uit windloos Tenerife kon niet wachtten het water op te gaan. Een kleine 2 uur verder komen we aan in Liznjan beach, in Kroatië dus. Terwijl het de dag ervoor 30 graden was, was het nu nog maar 10 graden. Daar sta je dan in je zomerpakkie. De wind was volop aanwezig en met de 4.0 strak was het net te doen. Dit was de jump spot met noorden wind. Ik was al gewaarschuwd niet al teveel te verwachtten van de omstandigheden. Ondanks de wind kon je inderdaad weinig met de windgolven die uit vrijwel aanlandige richting kwamen aanwaaien. Op de kant was direct duidelijk dat Flikkaboards hier de meest populaire boards zijn. Van de 50 man aanwezig schat ik de helft hiervan bezig te zijn met een FLikka. Volgens een local die ik sprak kwam dit mede door de constructies van de Flikka's. De rotsen zijn super scherp en met de korte chop golven krijgen de boards er veel te verduren. De Flikka's gingen volgens hem gewoon het langste mee.

De volgende dag minder wind maar nog steeds goed voor 4.5 en met een zonnetje. Als freestyler of freerider kom je hier zeker wel aan je trekken. Blauwe heldere zee, mooie omgeving en een mooi vlak zeetje met her en der wat chop. Wel zou ik in het voor of na seizoen gaan, want het schijnt hier best een gekkenhuis te zijn in de zomer met minder wind. Wel genoeg wind voor surflesjes en er hier zitten hier dan ook meerdere surfscholen. Ik heb er 1 van dichtbij gezien bij Prematura dat er goed uitzag, vol met HSM zeilen en diverse boards. Met ook nog eens een super grootte ruim opgezette camping ernaast. Met Pula de hoofdstad van Istrië dat rijk is aan oude gebouwen enzo om de hoek, zal het best leuke locatie zijn voor een vakantie met de familie.

Na de best geprepareerde vis in Kroatië en veel lekkere wijn te hebben gedronken hebben gegeten met Boris, de agent van Flikka in Kroatië, was het tijd om na wat aflatende wind tijd om terug te gaan naar de workshop. 9 uur in de avond kom ik aan en Luka was nog steeds hard in de weer. Het zal wel in de familie zitten, want ook zijn pa was hard bezig vinnen uit te vrezen, zijn oma bezig de plantjes te verzorgen en de rest vd week elke dag de hele familie voorzag van super lekker eten met veelal vers geschoten vlees uit de omgeving. Altijd in de weer. Waar Luka in het verleden 6 boards per maand maakt met Janez en nog een derde persoon, maakt hij nu in zijn 1tje 10-12 boards per maand. Met een constant stijgende vraag zit hij nu echt aan zijn limiet en daarom heeft sinds kort een extra kracht aangenomen. Vinnen schuren, materiaal op maat knippen, graphics afplakken, werk dat Luka niet perse zelf hoeft te doen. Hij laat me de boards zien die ik kom ophalen en die beginnen nu echt vorm te krijgen. Alle 3 staan strak van alle carbon soorten en dyneema die erin verwerkt zijn. Luka net terug van een paar weken Maui, grapt dat Keith Teboul een hartaanval zou krijgen als hij wist hoeveel dure materialen erin de Flikka's zouden gaan.

In de dagen die volgen worden de boards verder afgemaakt. Ik had custom graphics aangeleverd die erop gaan en tussendoor laten ze me alles zien, geen geheimen hier. Misschien ook wel omdat het gewoon verdomd veel werk is om een goed board te maken. Niet voor niets dat er in NL vrijwel geen customs meer worden gemaakt. De vinboxen die ze zelf maken zijn een stuk lichter. Waar een standaard box vaak meer dan 300 gram is, wegen ze van Flikka maximaal 100gram gemaakt van pvc en carbon of pvc en dyneema. Met een quad setup scheelt dat alweer bijna een kilo totaal. Ipv kunstof plugins voor de voetbanden gebruiken ze RVS ofwel een eigen Unox systeem. In feite is het een metalen plaatje met hierop 2inserts, waar uiteindelijk de voetband schroeven ingaan. Je kunt een board dus nooit lek draaien en de schroeven breken niet omdat ze goed vastzitten. Voor zowel deze schroeven, die van de vinnen en de luchtschroef wordt er eenzelfde inbus systeem gebruikt. Hier kun je meer kracht meezetten en dit draait niet door. Het zijn kleine dingetjes, maar ze zijn o zo belangrijk voor een goed waveboard.

Omdat FLikka in Zweden meisje betekent (beter kan eigenlijk niet) en in Nederland niets maar het klinkt als flikker, zeker op zijn Haags uitgesproken eens gevraagd wat het in het Sloveens betekent. Flikka betekent patchen, dus in de zin van iets repareren, iets aan brengen. Oorspronkelijk zijn ze begonnen met het repareren van boards waarna ze eerst voor zichzelf boards hebben gemaakt. Voor ze het wisten maakten ze boards voor vrienden en een paar jaar later bouwen ze voor surfers uit omringende landen.

De gastvrijheid waarmee ik ontvangen werd was echt geweldig. Voor je het weet moet je het lekkerste eten en niet te vergeten de lekkerste lokale wijnen proberen. Soms wel oppassen met het vlees, er wil nog weleens wat hagel inzitten, haha. De jonge generatie, zeker de surfers, spreekt meestal goed Engels en ze zitten boordevol humor en ze zijn gewoon super aardig. Voor een land zo klein en ver verwijderd van echt goede condities is het een verrassing om te zien hoe groot en fanatiek de windsurfcommunity is. Voor mij alleen maar mooie herinneringen aan deze trip en dat zonder elke dag wind gehad te hebben. Maar met de 3 boards klaar kan deze schade vast en zeker snel weer ingehaald worden.

Bron:
Kristian Sauer

Vertegenwoordiger FLikkaBoards Benelux

Meer info: http://www.flikka.nl