Eenmaal aan de andere kant van de plas was het al licht en werden we er snel aan herinnerd dat de Engelsen links rijden. Twee rotondes later keken we pas eerst naar rechts in plaats van links om te checken of er plek was. De rit verliep verder vlekkeloos en rond 11:00 uur (UK time) waren we ter plekke. Eerst maar even gemeld dat we er waren en Allan Cross (het brein achter het National Windsurf Festival) was verbaasd dat we al zo vroeg op vrijdag aanwezig waren. We kregen een mooi plekje toegewezen waar we kamp Holland op konden zetten. Binnen no time stond er een oranje koepeltent voor onze spullen en hadden we een slinger van ballonnen van voor tot achter hangen. Het feest kon beginnen! De meesten van ons waren redelijk brak, maar toen de wind op stak konden we het niet laten om op te tuigen. Helaas waren de 15 gemeten knopen weer even snel weg als dat ze gekomen waren. Goede optuig oefening noemden we het maar.

's Avonds liepen we in onze Windsurfing.nl hoodies (thanks Windsurfing.nl) naar de grote tent waar we ons konden inschrijven. We kregen een uniek nummer dat we het hele weekend moesten gebruiken tijdens de races. Iedere keer voordat je het water op ging moest je een bandje pakken met dat nummer en als je weer terug was aan de kant, moest het weer terug gehangen worden. Zo was het voor de organisatie duidelijk dat iedereen van het water was en er niemand vermist werd. Na een goede hamburger in de Inn on the Beach en een paar goede Foster's zijn we echt vroeg naar bed gegaan.

De zaterdag begon lekker vroeg, eerst optuigen, daarna de goodie bag halen met een lycra bedrukt met de logo's van de sponsoren, ontbeten en toen naar de skippersmeeting. Daar werd duidelijk dat er 4 wedstrijden op de dag waren met alle windsurfers tegelijkertijd! Iedereen startte op het strand, moest een boei ronden en finishte op het strand. Allemaal erg spectaculair als je bedenkt dat er meer dan 300 man meedeed in de freeride competitie.

Anderhalf uur na de wedstrijd was er een prijsuitreiking gesponsord door een surfmerk. Zo werden de winnaars van elke categorie in het zonnetje gezet. En er waren nogal wat categorieën: veteranen, mannen, jongens, meiden, Fancy dress, pre millenium equipment, pre 1985 equipment, enzovoorts. Een half uur na de prijsuitreiking moest iedereen weer het water op en begon het spelletje weer opnieuw. Helaas was de wind de hele dag aanlandig en was het net aan 7 a 8 knopen. Hierdoor hebben we niet veel kunnen planeren maar is het Frank Heinen toch nog gelukt om in de Pro Fleet een keer eerste te worden.

Tussen de wedstrijden door had iedereen de kans om een clinic te bezoeken van Peter Hart samen met Dave White, of van Ant Baker. Er werden clinics gegeven over vroeg aanplaneren, frontloops enzovoorts. In de grote tenten hadden de diverse surfmerken hun 2012 materiaal uitgestald en buiten kon het materiaal zelfs nog getest worden op het water. Na de laatste wedstrijd en de prijsuitreiking werd duidelijk wie er allemaal mee mochten doen met de night windsurf. Helaas mocht geen van ons meedoen, we hadden teveel gedobberd. De night windsurf werd vlot afgewerkt door de boei net 100 meter uit de kant te leggen. Rennend waren sommige surfers sneller dan diegene die op hun plank bleven dobberen. Aan de kant werd flink aangemoedigd door het vele publiek dat al in Hawaii shirts klaar stond om naar het feest te gaan. Rond tienen begon het feest in de grote hoofdtent, de Heathrow Jets knalden lekker met bekende rock muziek en er werd flink gefeest. Voor het feest hadden we mooie oranje getinte Hawaii shirts gekocht en al snel was het bekend waar de Dutchies stonden. Allan Cross had al in een aantal berichten kenbaar gemaakt dat er Nederlanders aanwezig zouden zijn en menig Engelsman had dat onthouden. Om 1:00 uur was het feest afgelopen en ging iedereen naar bed, rond 1:45 was het zelfs stil buiten en lag nagenoeg iedereen op een oor.

De volgende ochtend begonnen om 10:00 uur de wedstrijden en omdat er wind was kregen we eerst nog even een skippersmeeting. Na de eerste heat bleef iedereen heerlijk op het water om even wat GPS logs te maken zodat er bewijs was. Helaas draaide de wind en nam hij ook weer af waardoor de laatste heats weer dobberend afgelegd moesten worden. Het mocht de pret allemaal niet drukken, we waren er, en iedereen was erg relaxed. Rond 15:30 waren alle wedstrijden (freestyle, SUP en Turbo 15) op het water klaar en werd iedereen verzocht naar de de grote tent te komen voor de finale prijsuitreiking. Na de speeches van Allan Cross en de burgemeester van Havant Borough waarin we weer vernoemd werden werden de prijzen verdeeld. Hierna vertrok iedereen weer rustig naar huis behalve die zes Nederlanders, wij bleven nog even rustig hangen, onze boot ging pas weer op maandag terug naar het vaste land.

We hebben een goed National Windsurf Festival gehad en ons prima vermaakt. Het viel ons op hoe relaxed iedereen was op en rond het water, hoe toegankelijk de bekendheden waren en hoe raar de Britten eten. Volgend jaar willen we weer gaan en we hadden het er zelfs over om er maar eens een hele week van te maken en de kust af te struinen. Wie weet doen we dat wel en zien we jullie daar op het National Windsurf Festival, dat zou Allan Cross echt fantastisch vinden!

Algemene site: www.nationalwindsurfingfestival.com
Uitslagen: http://results.ukwindsurfing.com/2011/nwf-hayling.html

Martijn de Ruijter