Waar ik nu zit? In de volgeladen camper van Van Berlo onderweg naar Brouwersdam. Ja want het is weer bijna zover.
Het wedstrijdseizoen staat weer voor de deur en wat mij betreft mag het beginnen! Al heb ik deze winter niet stilgezeten. Zo ben ik gister na mijn 5 maanden lange trip naar Fuerteventura weer veilig op de luchthaven van Schiphol geland. Wennen was het wel weer. De boardshort geruild voor een lange broek, de blote buik voor een dikke trui + winterjas, de hemelsblauwe lucht voor een grijs wolkendek en een dekbedloos-matras voor een deur van een deken. Maar als ik zo de verhalen heb gehoord heb ik niets te klagen. 3 maanden lang sneeuw en kou. Geen slechte winter om ergens anders te overwinteren. En nu zit ik dus in de camper richting Brouwersdam, mezelf klaar aan het maken voor mijn eerste duik van het jaar in het Nederlands water.
Hoe was Fuerte?
Als je zo een beetje naar de windstatistieken van Fuerteventura zou kijken, zou je het misschien wel vreemd vinden dat ik juist daarheen ben vertrokken. Er zijn toch genoeg plaatsen waar het veel vaker waait? Klopt, maar ik had voor mezelf een doel gesteld. Ik wou iedere dag buiten kunnen zijn, aan conditie, maar vooral aan mijn kracht kunnen werken. Dit jaar wissel ik van klasse. Ik zal in de senioren moeten gaan deelnemen en dat betekent grotere en dus ook krachtigere concurrentie.
Ik ben van mezelf niet al te groot en sterk en dus was het doel fysiek sterker te worden. Meer in kracht en gewicht toenemen om dit om te zetten in een hogere snelheid op een windsurfboard. Het goede daar was dat ik iedere dag gratis gebruik kon maken van een fitnesszaal. Hier was ik dan ook vaak te vinden. Natuurlijk moest er ook gesurft worden en dus werd de 8,6 en 122l. ingepakt. Deze kan ik prima varen vanaf een goede 10 kn. Tot 20 kn. En dat is ook zon beetje waartussen de wind in de winter in Fuerte meestal schommelt. En dit bleek eenmaal daar ook zo te zijn. De wind was iedere dag wel genoeg om met mijn slalomset het water op te gaan… en wat voor een water! Zo werd ik tijdens mijn eerste rakjes daar al surfend in alleen een boardshort verrast door een zwerm van zo’n 20 vliegvissen. Ze doken plots uit het water op om vervolgens zon 100 meter met me over het water te vliegen. Magnifiek! Verder waren ook de omstandigheden er super om te trainen, een behoorlijke chop vaak schuin van voren zodat je echt je best moest doen om een goede snelheid op te bouwen.
Enige nadeel daar was dat het eten niet al te goed was, zo ben ik een aantal keer flink ziek geweest. Waarschijnlijk doordat ik dus wat verkeerds had gegeten… Ik kan veel vertellen over gewicht toenemen, maar op die momenten verloor ik kilo’s tegelijk. Een beetje vervelend was het dus wel. Ik ben nu na die 5 maanden dus ook niet veel toegenomen, op zijn hoogst 5 kilo, maar ik merk dat ik door het vele sporten wel sterker ben geworden. Verder had ik nog wat pech tijdens een wave sessie. Na het inzetten van een forward landde ik vlak op het water. Dit resulteerde in directe pijn in mijn voet en al gauw genoeg een behoorlijke opzwelling. Dus ben ik even langs de doktor gegaan voor een foto. Maar die kon niets zien en raadde me alleen rust aan. Dus heb ik een week met mijn voet omhoog gelegen. Ben na twee weken weer rustig aan begonnen met varen. Had er nog wel behoorlijk last van maar er viel mee te surfen. Het probleem is alleen dat ik nu, na 3 maanden, nog steeds diezelfde pijn voel tijdens het varen. Ben er dus niet helemaal gerust op en heb daarom nu een nieuwe afspraak voor een scan staan. Afwachten dus…
Afgezien van het eten en mijn voet was het verder echt een top ervaring. Zo kan ik me nu een beetje in het Spaans verstaanbaar maken, zijn mijn golfsurf kunnen een stuk hoger en speel ik zoals een echte surfdude nu ook wat gitaar. Een heerlijke 5 maanden, echt super om iedere dag buiten te zijn en het water op te kunnen! Ondertussen in Nederland:
Ook thuis hebben ze niet stilgezeten. Voor mijn ouders is het surfen ook hun hele leven, hetgeen waarvoor ze werken en wat ze het liefst doen. Dus ook al sneeuwt het en is de buiten temperatuur -13 graden Celsius er moet wat aan het surfen gedaan worden. De surfkar werd te klein en te onoverzichtelijk, tijd voor een nieuwe dus. En in plaats van een nieuwe aan te schaffen, besloot mijn vader onderstel en materiaal in te kopen en hem vandaar uit zelf op te bouwen. Ik had dit vanuit Fuerte via de mail meegekregen en verwachte toen ik thuis aankwam een mooie kar aan te treffen. Maar wat ik aantrof was gigantisch! Niet perse de breedte of de lengte van de kar maakt hem zo groot, maar de hoogte en de ruime indeling doen dat. Alles ligt op zijn eigen plaats, mastvoetjes, surfpakken, trapezes, vinnen etc etc, ieder zijn eigen bak of rek.
De surfplanken liggen in rijen van drie gestapeld, met daaronder de zeilen die iedere in een aparte pvc buis rusten. Super georganiseerd en afgewerkt!
Wat ook super is, de nieuwe boards die ik aantrof. Zo waren de twee nieuwe waveboardjes en de Freestyle 98 in de tijd dat ik in Fuerteventura zat thuis binnengekomen. En gister dan ook de Slalom 56. En wat zien ze er goed uit!
Ja ik kan niet wachten om zo het water op te gaan, wel een beetje koud, maar dat moet dan maar.
Ik voel me fit en heb er zin in, surfend van Berlo is er klaar voor!
