Nieuws (1165)
Het Nieuws op windsurfing.nl
Record Noordzee oversteek Windsurfen Dennis Klaaijsen
Geschreven door Mark
Zaterdag 18 oktober, de Noordzee oversteek door windsurfer Dennis Klaaijsen. Van Lowestoft naar IJmuiden, een afstand van 192 km in 6 uur en 2 minuten, een nieuw record!
Lees hier het exclusieve uitgebreide persoonlijke verslag over zijn Noordzee oversteek, uitdaging en voorbereiding.
Noordzee oversteek - de uitdaging
Na een aantal 24 uur windsurf sessies in de afgelopen drie jaar was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging.
In Augustus 2013 werd ik benaderd door een oud klasgenoot, die nu werkzaam is bij Windstar cruises. Hij vroeg of ik interesse had om bij een Caribean cruise met één van de schepen, de Windsurf, mee te varen op m'n surfplank. Het cruise schema zou starten op Sint Maarten en zou via Antigua, Tortola, Britse Maagdeneilanden en Sant Barths teruggaan naar Sint Maarten. De totale afstand is rond de 750 kilometer en wordt verdeeld over 7 dagen. Met ribs zou de tocht overdag begeleid worden en er was gelegenheid om te overnachten op de Windsurf. Het vaarschema, gecombineerd met de heersende noordoostpassaatwinden, geeft halve windse koersen, wat voor het zeilen en surfen ideaal is.
Het leek me een waanzinnige ervaring en het bijhorende vertier in de avonduren, waar ik samen met mijn vrouw Louise van zou kunnen genieten, stond me ook wel aan. Samen hebben we jaren bij de Holland America line gevaren, Louise als purser en ik als stuurman dus we wisten hoe leuk het op cruise schepen is. Ik ging de afstanden nameten en besefte dat dit echt een killer week zou worden en dat ik de nodige trainingskilometers op zee moest gaan maken. Ik ben als 7 jarig knulletje begonnen met surfen op zee bij Nieuwvliet Bad maar had de afgelopen 15 jaar voornamelijk op binnenwateren gesurft.
Ik nam de uitdaging graag aan en had een strak trainingsschema opgezet. Zodra de wind uit de noordelijke richting waaide ging ik naar Domburg of Vrouwepolder om daar lange rakken langs de Walcherse kust te kunnen maken. Met zuidwestenwinden kan je van Vlissingen langs de kust naar Westkapelle knallen. Het voelde al gauw zoals vroeger, surfend tussen de golven van de Noordzee. Om organisatorische redenen is deze cruiseschip uitdaging niet rondgekomen. Ik had echter de nodige trainingsuren in de armen en benen zitten en dus wou ik daar graag wat mee doen.
Via een collega Loods werd ik op de Noordzee oversteek geattendeerd van Lowestoft naar IJmuiden; een afstand van 192 kilometer waar menig zeezeiler en surfer zich op vastgebeten heeft. De nieuwe uitdaging was geboren. Het organiseren van een veilige oversteek van Engeland naar Nederland over een van de drukst bevaarbare zeeën van de wereld was een hele klus.
De voorbereiding
Allereerst ben ik bij mijn eigen organisatie, het Nederlands loodswezen, gaan navragen. Als registerloods assisteer je de kapitein van een schip. Je navigeert veilig van het loods station naar de haven om vervolgens het schip af te meren aan de kade. Hiervoor word je buiten op zee vanaf het loodsvaartuig met een klein bootje langszij het te beloodsen schip gevaren. Hier klim je een touwladder omhoog die aan de reling is vastgemaakt. Deze klim, die tot wel 9 meter kan zijn, wordt niet altijd met bladstil weer uitgevoerd. Tot een golfhoogte van 2,5 tot 3 meter hang je soms als een aap aan de ladder en je moet dan ook in een lichamelijke fitte conditie verkeren om met je tas op je rug naar boven te kunnen klimmen. Het loodswezen vond deze surfpoging een mooie manier om uit te dragen dat je als registerloods fit moet zijn.
In eerste instantie werd gedacht aan de inzet van een van onze snelle loodsboten als assistentieboot. Dispensatie werd aangevraagd om buiten het reguliere vaargebied te mogen varen en de laatste stap was het regelen van het verzekeringstechnische aspect. Het loodswezen kwam in gesprek met de KNRM en ze zagen in deze uitdaging een mooi platform om de samenwerking tussen de twee organisaties nogmaals te bevestigen. Tevens zou het voor de bemanning en het materieel een goede duurtraining worden. Voor de KNRM was wel belangrijk dat het duidelijk moest zijn voor de donateurs dat deze oversteek de KNRM geen geld zou kosten en dat er dus geen geld van donateurs voor gebruikt zou worden.
Nu de boot geregeld was, kwam de oversteek ineens snel dichterbij. Het was afwachten op het juiste windveld. Voor een oversteek met deze oostelijke koers heb je een pal noorden of zuidenwind nodig. Gezien de vorm van de Noordzee en de opbouw van de golven is een noordelijke wind geen optie. Dit zou te snel, te hoge golven opleveren wat ten koste gaat van de snelheid en wat sneller lichamelijke vermoeidheid veroorzaakt. Een pal zuiden wind, 180 graden, voor de gehele oversteek en een kracht van 20 knopen, zo'n 5 beaufort, is ideaal. Wie wel eens buiten op zee komt weet dat het daar door de verminderde wrijving van het windveld aan het aardoppervlak altijd harder waait dan aan de kust.
Je moet bijgevolg zoeken naar een compromis waarbij je genoeg wind hebt aan de kant en niet te veel midden op zee. Ook de windrichting en -kracht de dag voorafgaand aan een oversteek moeten gunstig zijn omdat een harde wind uit een westelijke richting een flinke golfopbouw veroorzaakt uit een andere richting, waardoor je vervolgens niet door de golfdalen kan varen maar eroverheen moet. Tot eind oktober zijn het zeewater en de buitenlucht warm genoeg om een poging te wagen. Later in het jaar gaat er teveel energie zitten in het warm houden van je lichaam en worden de dagen te kort qua daglicht.
Op standby
Even zag het ernaar uit dat slechts twee weken na het rondkomen van de samenwerking, de oversteek plaats zou vinden. Op dinsdag de 22e Oktober 2013 zagen de windvoorspellingen er gunstig uit. Met de familie kwam ik de zondag ervoor terug uit vakantie in Fuerteventura dus het werd een krappe planning, maar het zou moeten lukken. Op maandag kwam het bericht van de KNRM dat twee van hun boten door onderhoud niet beschikbaar waren. Omdat de oversteek alleen gedaan kan worden met de reservecapaciteit ven de KNRM, werd de poging voor die dinsdag afgeblazen.
Met de nodige jaloezie heb ik de oversteek van Ron Kleverlaan gevolgd. Hij had de organisatie voor die dinsdag wel op orde en is rond 11.00 vanaf Lowestoft vertrokken. Door de zware condities van windkracht 7 in het begin en de wegvallende wind aan het einde, kwam het niet tot een nieuw record en is Ron na 8 uur en 23 minuten in Egmond aan zee aan land gekomen. Hij had tijdens de oversteek een 5.6 en 6.2 vierkante meter mee waar ik alleen een 7.0 – 7.8 en 8.6 vierkante meter klaar had liggen voor die dinsdag. Was mijn poging doorgegaan, dan had ik het naar aller waarschijnlijkheid mega zwaar gehad, als ik op die dag ook uit Lowestoft zou zijn vertrokken. Mijn draaiboek werd daarom bijgesteld en ook een 6.4 zou tijdens mijn oversteek meegenomen worden.
Trainen op volle zee
Eind November 2013 - een oversteek zou er in 2013 niet meer inzitten - ben ik met de KNRM van het station Neeltje Jans gaan trainen voor de Zeeuwse kust. De dag ervoor had het windkracht 8 gewaaid uit het noorden en op de training dag zelf stond er nog een 5 tot 6 beaufort. Geen omstandigheden voor een oversteek maar voor een training juist ideale zware omstandigheden. Ik had drie sets zeilen opgetuigd en in het gangboord gesjord zodat we ook een zeilwissel konden oefenen, evenals de communicatie tussen de boot en mijzelf. Via een waterdichte VHF set aan m'n crashvest had ik te allen tijde contact met de boot.
We zijn met het gesjorde materiaal een paar kilometer naar buiten gevaren en daar gestart met een 7.0 m2 en 110 liter 69 cm breed board. Omroep zeeland was ook gekomen en de cameraman zou beelden maken van de trainingssessie. Zodra we echter buiten de pieren kwamen en we met 30 knopen ( 55 km/uur) tegen golven van 2 tot 3 meter in beukten, kregen we snel te horen dat we terug moesten van de cameraman omdat hij groen begon te worden. We zouden het moeten doen met eigen beelden.
De communicatie werkte goed en qua snelheid waren de KNRM boot en ik aan elkaar gewaagd. De zeilwissel was zwaar en niet zonder gevaren. Door de hoge golven was het moeilijk het zeil terug aan dek te krijgen, zeker omdat je maar op een paar meter van de aandrijfjets van de boot in het water ligt. We hebben toen het zeil eindelijk aan dek was, besloten om niet met een ander zeil te water te gaan en door te varen. Voor een recordpoging was het dus mogelijk maar voor een training schatten we de kans op schade te hoog in.
De bemanning was erg enthousiast en na de evaluatie terug op het station werd het tijd voor de wintertrainingen. Deze waren naast het surfen, in gelukkig een van de zachtste winters ooit, hardlopen en krachttraining in de sportschool. Ook was ik met Yoga begonnen, iets wat ik voor alle surfers kan aanraden. Goed voor je balans, lenigheid en basis stabiliteit van je lichaam.
24 uurs record
In April van dit jaar ben ik met m'n Duitse trainingsmaat Denis Standhardt naar Hyeres, Zuid Frankrijk, geweest. De bedoeling was om aan de nieuwe Tabou boards boards en Neil Pryde race zeilen, van mijn sponsor Vertigo sports, te wennen. De windvoorspellingen vielen wat tegen en alle 5 de sessies heb ik daar met 8.6 m2 gevaren. Desalniettemin was het een geslaagde trip met een combinatie van slalom en duurtraining. De zomer die daarop volgde heeft ons qua wind behoorlijk in de steek gelaten. Veel licht weer en weinig zware surfomstandigheden. Wel regelmatig noordelijke winden dus de zee trainingen verliepen voorspoedig.
Na de geslaagde 24 uur recordpoging van 10 Augustus met een uitslag van 700 kilometer moesten mijn handen eerst een paar weken genezen van de slijtageslag. Zeker gedurende een maand heb ik last gehad van de ongemakken van 24 uur op de plank.
De juiste dag
De tweede week van oktober vestigde zich een zuidelijke stroming boven onze regio. Meerdere keren per dag bekeek ik de voorspellingen op verschillende websites. Het feit dat meteorologie een vak is dat we op de zeevaartschool moesten volgen , heeft veel geholpen in het beoordelen van de weerkaarten en het interpreteren van de drukgebieden met hun wind- en golfvelden eromheen.
De 6e ,7e en 8e oktober leken allemaal goede kaarten te hebben, maar naarmate de data naderde werd de richting te veel zuidwest, zuidoost, of waaide het te hard. Met 30 knopen, windkracht 7, is een geslaagde oversteek alles behalve zeker. Op de 12e gaven alle weerkaarten en weerberichten een zeer stabiele zuidelijk stroming voor zaterdag de 18e oktober. "Zou dit dan de dag worden waar ik al een jaar op had gewacht?" Naarmate de week vorderde bleven de voorspelling praktisch ongewijzigd. Het stress niveau ging omhoog en mijn nachtrust werd regelmatig onderbroken door de gedachte dat het wel eens echt plaats zou kunnen gaan vinden.
Op donderdag de 16e ben ik bij het KNRM hoofdkwartier in IJmuiden langs geweest om met het hoofd varende dienst en de Schipper van de Boot van IJmuiden de laatste details door te spreken. Twee boten lagen weer vast voor onderhoud. "Zou het een déjà vu worden van vorig jaar?", dacht ik.
Op vrijdagochtend de 17e kwam het verlossende telefoontje. "De boot is beschikbaar, YES!!!!"Schreeuwend van blijdschap drong het tot me door, het gaat gebeuren. Ik had mijn maten Lars Tattje en Sjoerd Saaman bereid gevonden om als "wing commanders" mee te gaan naar Engeland. Tickets werden geboekt voor de avondferry op vrijdag van Hoek van Holland naar Harwich zodat we om 07.00 vanaf Harwich naar Lowestoft zouden rijden. Een trip van twee uur.
In Lowestoft konden we gebruik maken van de faciliteiten van de RNLI, de Engelse tegenhanger van de KNRM. Ik had de schipper van station Lowestoft reeds gesproken en hij was enthousiast om mee te helpen aan deze onderneming. Om 09.00 kwamen we aan bij de pieren van Lowestoft en het waaide 20-24 knopen, windkracht 5 tot 6. De boot, Koos van Messel, van de KNRM zagen we net binnen komen en we besloten vier sets op te tuigen, waarvan er drie gesjord zouden worden. Samen met vier boards en de nodige reserve vinnen, masten en gieken is het hele spul aan boord gebracht.
De oversteek
Ik ben begonnen met de 7.0 RS Racing EVO 6 en Tabou Manta 66 breed en 36 Z vin. Gesjord werden de 6.4 – 7.8 en 8.6 met als boards de Manta's 59 – 71 en 81 breed. De wind zou gedurende de oversteek 5 graden ruimer worden en een paar knopen afnemen dus er was geanticipeerd op het wisselen naar groter materiaal.
Ik had om beide armen een GT 31 Gps waar de peiling en afstand en voorliggende koers op afgelezen konden worden. Om mijn pols had ik nog een GPS waarvan ik kon aflezen hoe hard ik ging, de gevaren afstand, de tijd en de gemiddelde snelheid.
Op m'n rug droeg ik een camel bag van drie liter met in de zijvakken energie repen en gels zodat ik gedurende de oversteek kon drinken en eten.
Met een VHF aan de voorkant vastgeknoopt en een AIS Sart voor noodgevallen achter in m´n crashvest kon de tocht beginnen. Sjoerd voer mee in de boot en Lars reed de auto met trailer terug naar Nederland.
De start
Net buiten de pieren van Lowestoft ben ik met de spullen te water gegaan. Afgesproken was om een kort rakje heen en weer te varen om te kijken of alles goed afgesteld stond. Even na 11.00 lokale tijd gingen de klokken op nul, GO TO THE START, READY, GO!
De eerste paar kilometer ga je over ondiep water met zandbanken wat zorgt voor een verstoorde en steile golfslag. De windkracht was echter goed en de volgboot vaarde in een rechte lijn naar IJmuiden.
De golven waren steil maar omdat de stroom en de wind in dezelfde richting gingen werd de golfperiode langer en braken ze niet. Door de toenemende wind moest ik het achterlijk van de 7.0 flink wat strakker zetten. Het was een echte stuiterbak en je kon je ogen geen moment van het water afhouden. Om de paar seconden ging ik de lucht in en de landingen waren niet allemaal even zacht. Na twee uur voor de boot te hebben gevaren, waren er 65 kilometer afgelegd. De significante golfhoogte was 1.5 tot 2 meter wat betekent dat de hoogste golven die we tegenkwamen 3,5 meter waren. Als je over zo´n monster heen vaarde, viel je echt een paar meter naar beneden in het dal erachter. Het meeste last kreeg ik van mijn achterste voet. Omdat je alles over één boeg vaart en je achterste been het meeste druk te verduren krijgt, werden de middenvoetsbeentjes zwaar op de proef gesteld. Er is maar een beperkte mate van beweging die je hebt als je maar één kant op vaart maar zelfs de kleinste verandering in je houding kan al wat tijdelijke verlichting geven van de pijn. De huid van m´n handen begon ook weer week en dun te worden. De eeltlaag was nog niet volledig terug sinds 10 Augustus dus blaarvorming was onvermijdelijk.
Volhouden
Na twee uur stuiteren heb ik aan de boot gevraagd om voor mij uit te gaan varen zodat de golftoppen wat afgevlakt werden. Nu kon ik een iets ruimere koers varen en ging de snelheid ook richting de 40 kilometer per uur met pieken net boven de 50 km. Als we scheepvaart tegen kwamen, stemden de boot en ik af hoe we die gingen passeren. Het moet er gek uitgezien hebben voor de stuurman van een zeeschip! Midden op zee kom je een windsurfer tegen die al stuiterend van golf naar golf vaart.
De controle over de surfset was goed. Ondanks de zware omstandigheden met en af en toe een spin out bij de landing ben ik maar één keer gecrasht. Dat was na 130 kilometer toen ik uit mijn trapeze gehaakt werd. Ik viel achterover en zag de spullen meters voor mij uit door de lucht vliegen. Een mooi moment om even een paar minuten te rusten en een extra flesje power drink te vragen aan de boot. We lagen toen op een schema van 4 uur en 55 minuten en het zag er goed uit.
Lichamelijk eisten de golven en de windkracht wel zijn tol op mijn lichaam maar met de gedachte dat we nog zo´n 60 tot 65 kilometer moesten gingen we verder. De wind werd vanaf nu wat lichter. Ik moest mijn zeil wat boller trimmen en het werd duidelijk dat ik op den duur een grotere set nodig zou hebben. Ik sprak met Sjoerd af dat ik door zou varen tot ik niet meer zou kunnen planeren en dan over zou stappen. Het zou een paar minuten duren om de sjorringen van de zeilen te halen en op zo´n 40 kilometer van de kust werd de 7.8 overboord gegooid. De wind nam toen echter zo snel af dat ik met de 7.8 niet eens meer kon water starten dus dat betekende meteen naar de 8.6 met 81 breed board en 46 vin. Door de twee zeilwissels en de lichtere wind kwam de verwachte aankomsttijd op 5 uur en 25 minuten.
De finish en nieuw windsurf record
Louise had de finishlijn met vlaggenmasten in het zand gegraven en mijn dochters Jenna en Heidi hadden handstakel lichten en rooksignalen afgestoken zodat ik wist waar ik aan land moest komen. De wind werd nog minder en op 5 kilometer voor de kust kon ik niet meer planeren. Met 8km per uur ben ik naar de kant gedobberd en heb ik een kostbare 35 minuten verspeeld. Na 6 uur en twee minuten voelde ik eindelijk zand onder mijn voeten. Heerlijk! Het zeilrecord van 5 uur 36 blijft staan. Uit het surfrecord van 7 uur 56 minuten is echter een flinke hap gehaald. Bij Het KNRM station in IJmuiden waren de vorige recordhouders Tim Klein en Jaap Kriele bij elkaar gekomen, om me te feliciteren. Een speciaal moment waar we ervaringen hebben uitgewisseld over hoe we de oversteek hebben ervaren.
De volgende dag zaten we alweer in het vliegtuig naar Lanzarote. Deze vakantie was al langer gepland en de oversteek paste er net voor. Een perfecte manier om het lichaam weer op kracht te laten komen.
Volgende uitdaging?
De KNRM, Nederlands Loodswezen, Vertigo sports, Louise, Lars en Sjoerd, super bedankt voor jullie ondersteuning en inzet voor deze marathon sessie!
Vrij snel kwam de vraag: "Wat wordt je volgende uitdaging?" Ik denk dat het loslaten van recordpogingen de grootste wordt. Tijd om het surfen te omarmen zoals ik ermee begonnen ben; lekker je rakjes maken op het water..
Dennis, bedankt namens de redactie van Windsurfing.nl voor je erg spannende verhaal en van harte gefeliciteerd!
Bron: Dennis Klaaijsen
Er is in Nederland een nieuwe windsurfklasse gelanceerd die afgelopen weekeinde al direct een kampioenschap heeft gevaren.
De zogenoemde Kona One-klasse Nederland hield zaterdag 25 en zondag 26 oktober het allereerste Open Nederlands Kampioenschap. In totaal werden er door zo'n 45 windsurfers zeven wedstrijden gevaren op de Reeuwijkse Plassen.
Het is een nieuwe eenheidsklasse waarin zowel jong als oud en licht en zwaargewichten het in dezelfde wedstrijd tegen elkaar opnemen. Iedereen vaart met exact hetzelfde bord van 3,5 meter lang en 70 centimeter breed.
Zeiloppervlak
Het onderscheid wordt gemaakt in de grootte van de zeilen. In totaal zijn er zes verschillende categorieën. Die zijn onderverdeeld in zes verschillende kleuren. Het zeiloppervlak varieert van 5.8 vierkante meter voor de lichtste windsurfers tot 9.8 vierkante meter voor de zware jongens.
Tactiek
In tegenstelling tot andere klassen mag er in de Kona One-klasse geen snelheid worden gemaakt door te pompen met het zeil. Door deze regel wordt tactiek een stuk belangrijker dan pure kracht.
GPS-kastjes
Het ONK wordt georganiseerd door de twee oudste windsurfverenigingen van ons land: WSD Plané uit Delft en WSC Reeuwijk. Zij hebben de windsurfers uitgerust met gps-kastjes. Via de website tractrac.com kan iedereen ter wereld de wedstrijden live volgen.
Nederlands Kampioen
Fred Hastman uit de groene categorie kwam afgelopen weekeinde met zeilnummer 2499 komt daarin als sterkste uit de bus. Hij gaat de boeken in als de allereerste Nederlands Kampioen Kona One windsurfen.
Overzicht top-10:
1. Fred Hastman – groen 2499
2. Fabian Otto – groen 2425
3. Paul Meester – geel 2087
4. Alex Noordergraaf – groen 2170
5. Marc Lamey – groen 2424
6. Rick Roering – groen 2149
7. Bernd Szyperrek – rood 1496
8. Peter Dannenburg – groen 2146
9. Paul van der Sluijs – rood 1991
10. Ian Versluis – geel 2075
23. Ingard Borgel - groen 1681 (beste vrouw)
Meer info: Kona Klasse Nederland
Bron: Teunis van der Poel
Foto: Raymond Dalhuisen
Op 18 en 19 oktober vond op de Brouwersdam (zeezijde) het Nederlandse Kampioenschap Slalom plaats. Gezien er het gehele jaar nog geen geldige wedstrijden waren gevaren lag de titel tot Nederlands Kampioen Slalom nog helemaal open.
Op zaterdag 18 oktober werden alleen de eerste eliminatie en enkele heats van de tweede eliminatie gevaren. Adri Keet stond op dat moment in de beste positie om de titel te pakken. Op zondag 19 oktober verloor Adri Keet echter deze positie en won Adriaan van Rijsselberghe de titel 'Nederlands Kampioen Slalom Windsurf'.
De 17-jarige Coen Swijnenburg zette een knappe prestatie neer door overall op de achtste plek te eindigen. Hij werd op deze manier Nederlands Jeugd Kampioen Slalom! In de Master categorie won Pieter Eliens.
Uitslagen:
Men
1e: Adriaan van Rijsselberghe
2e: Ingmar Daldorf
3e: Teade de Jong
Youth U 20
1e: Coen Swijnenburg
2e: Peter Mulder
3e: Sam Wennekens
Bron: Fruit to Go Funsporttour
Voor de 16 jarige Maaike Huvermann was het een top jaar in de PWA. Ze is eerste geworden bij de PWA Freestyle Jeugd 2014 en bovendien ook nog eens derde bij de PWA Freestyle 2014 Women. Deze topprestatie kon windsurfing.nl niet ongemerkt voorbij laten gaan, vandaar dat windsurfing.nl Maaike heeft geïnterviewd om terug te kijken naar haar PWA seizoen.
Windsurfing.nl: Welke wedstrijd heeft dit jaar het meeste indruk op je gemaakt?
De PWA in Bonaire heeft zeker weten het meeste indruk op me gemaakt! Ik had niet verwacht dat ik zo ver kon komen. Ik wist dat ik minimaal 4 moves beide kanten op kan landen. Daar had ik afgelopen winter heel gericht op getraind, maar dat ik met deze betrekkelijk "makkelijke" moves zo ver kon komen had ik nooit gedacht. Het resultaat en alle indrukken die ik daar heb opgedaan maakt het heel mooi! Het voelt alsof het gister was, dat ik op Bonaire was!
Windsurfing.nl: Wat was voor jouw het mooiste PWA moment van dit jaar?
Alle momenten waren geweldig. Ik vindt het gewoon ontzettend leuk om wedstrijden te varen, of ik het nu goed of slecht doe maakt nog niet eens heel erg veel uit. Maar als ik dan toch een moment moet kiezen, is het mijn heat(s) tegen Arrianne in de dubbele eliminatie op Bonaire. Tijdens deze heat(s) had ik enorm veel zelfvertrouwen en steeg ik boven mezelf uit, om vervolgens 2e te worden maakte het helemaal af.
Windsurfing.nl: Welke locatie was het meest uitdagend?
Fuerteventura was voor mij de meest uitdagende locatie. Deze winter heb ik heel veel op vlak water getraind met wind rond de 16 knopen, precies goed voor Bonaire maar daar heb je niks aan in Fuerte. Fuerte is heel choppy en de wind is erg vlagerig. Aangezien ik totaal niet gewend ben om in de chop, met mijn kleine zeil te varen en het geld/tijd niet heb om naar andere plekken te gaan om te trainen, was het een uitdaging mijn moves optijd te leren landen in het wedstrijdgebied van Fuerte.
Windsurfing.nl: Had je van te voren gedacht zo goed te presteren gedurende het seizoen?
Zeker niet. Wetende dat veel van de meiden aan het trainen waren in Bonaire, Jericoacoara enz. had ik zeker niet verwacht op het podium te komen.
Windsurfing.nl: Wat zijn je doelen voor komend seizoen?
Ik hoop natuurlijk op het podium te blijven maar ik vind het belangrijker om te kunnen laten zien dat ik nieuwe moves heb geleerd. Maar ik ga er alles aan doen om hogerop te komen!
Windsurfing.nl Welke voorbereidingen ga je treffen om die doelen te bereiken?
Zorgen dat ik goede cijfers haal op school, zolang ik goede cijfers haal mag ik zoveel trainen als ik wil. Zoals veel van jullie zullen weten heeft het de laatste tijd heel slecht gewaaid (of althans voor een freestyler) dus heb ik alle tijd gehad na te denken over wat voor moves ik wil leren en hoe ik het ga aanpakken. Ik hoop zoveel mogelijk tijd te krijgen op het water om de meiden die de hele winter training in ieder geval bij te houden of misschien wel in te halen, en zorgen dat ik ga trainen op de condities van Fuerte!!!
Windsurfing.nl: Blijf je volgend seizoen met Starboard en Severne varen?
Zeker weten!!!
Windsurfing.nl bedankt Maaike Huvermann voor het interview en wenst haar veel succes met toekomstige wedstrijden.
Links:
Website Maaike Huvermann
Facebook Maaike Huvermann
Sponsoren Maaike Huvermann:
Starboard, Severne, Maui Ultra Fins, Prolimit, Zeil&Surfcentrum Brouwersdam, Urban Beach
Fotocredits: John Carter, pwaworldtour.com
TWS (Tenerife Windsurfing Solution) introduceert een nieuw concept, de zgn Winter Slalom Stages!
Wat houdt het in:
- Met een groep vrienden een weekje (of meer) slalommen / free racen op top materiaal in El Medano
- Wij hebben, in combinatie met een board- en zeilen merk een achttal exact dezelfde set boards en zeilen getuned en opgetuigd klaar staan.
- Het leuke is dus dat het materiaal niet meer het verschil maakt maar de windsurfer omdat iedereen met hetzelfde materiaal vaart: zeilen van NorthSails (WARP2015 en S-type SL) 6,6 tot en met 8,6 meter, met 100% masten en carbon gieken en 110 en 130 liter Fanatic Falcon slalomboards met allemaal identieke vinnen van Select.
- Jordy Vonk, die bij TWS werkt deze winter, en andere PWA-toppers zoals Marco Lang, Matte Lachino en anderen geven in de winter clinics en daar kan iedereen aan mee doen.
- Je kunt zelf freeracen of met een groep knallen over de permanente slalom baan
- Je kunt het materiaal testen met de GPS toestellen en meedoen aan de jaarranking met als prijs een week windsurfen op Tenerife!
Kortom een uniek concept wat iedereen in staat stelt om op erg mooi en snel materiaal te varen in short/ shorty en met meer dan 70% van de dagen met 15 knopen of meer komt dat zeker goed. Waait het te hard dan heeft TWS het freeride, freestyle-wave en wave materiaal van de acht merken die zij in huis hebben.
Meer info via TWS Slalom Stages
Bron: Harco Jan Folkerts
IFCA EK Slalom 2014: Europese titels voor Andrea, Ingmar en Coen!
Frank
Het IFCA Europees kampioenschap slalom vond al weer enige tijd geleden, 25 tot en met 31 augustus, plaats in Bol (Kroatië). Een surflocatie die bekend staat om zijn helder blauwe water en thermische wind. Surfstel Andrea Vanhoorne en Ingmar Daldorf reisden samen met jonkie Coen Swijnenburg af naar Bol om te strijden voor de Europese titel.
Tijdens het EK viel dat echter tegen, de thermische wind liet vaak lang op zich wachten en was minimaal. Van de 5 wedstrijddagen zijn er 3 met een beetje wind geweest. In die tijd is er slechts één officiële eliminatie afgerond en een tweede gestart tot aan de halve finales. De wind liet het niet toe om de 2de eliminatie af te maken.
De alles bepalende finale voor Ingmar
In die ene finale moest dus alles goed gaan, alles of niets. Al was toen natuurlijk nog niet bekend dat deze race beslissend zou worden. Ingmar deed het goed, met een goede start aan de boot kwam hij als derde aan bij de eerste boei, haalt onderweg nummer 2 in en zit zo vlak achter nummer 1, Enrico Marotti. Ingmar zit op Enrico's hielen maar na elke boei is het hard werken om in plané te blijven. Bij de laatste boei ziet Ingmar een gat en neemt het risico om zich er tussen te werken met een korte gijp, helaas met wat te weinig wind waardoor hij net te lang blijft stil staan waardoor Andrea Ferin hem weer kan inhalen.
Twee Vice Europees kampioenen
Ingmar eindigt in de enige meetellende eliminatie 3de maar wordt toch Vice europeeskampioen. Dit komt doordat de wedstrijdleiding strafpunten toekende aan alle deelnemers die geen correcte of niet leesbare zeilnummers gebruikte. Zo ook Andrea Ferin die één extra strafpunt kreeg wegens onjuiste zeilnummers. Daarmee had hij ook 3 punten en stond hij gelijk met Ingmar, zodus twee vice Europese kampioenen!
Europese titel is binnen voor Andrea
Een womenfleet van 6 dames, officieel dus! Per eliminatie zouden de dame 3 meetellende heats varen. Op vrijdag gingen de dames van start. Andrea begaf zich naar het startgebied maar brak onderweg haar mast. Flink balen, je ziet je heat starten en finishen terwijl je machteloos ligt te zwemmen. Na de reddingsactie moest de tegenslag snel vergeten worden en moest er gefocust worden op de volgende heat. Alles kon nog. Gelukkig werden er die dag nog 3 heats gevaren, die Andrea allemaal met een ruime voorsprong wist te winnen. Na aftrek had onze Belgische diva alleen nog maar 1tjes staan en werd ze als Europees kampioen gekroond!
Ook Coen is vice Europees kampioen
Coen Swijnenburg ging als een topper door de voorrondes met de juiste 'starts' en goede snelheid. Net bij de alles bepalende finale, ging de start wat minder maar wist Coen toch nog 2de te worden. Ingmar, Andrea en Coen reisden met z'n drieën af naar dit event, stonden er als team en gingen ook alle drie het podium op. Mooier kan bijna niet. Na het EK slalom reisde de groep nog door naar het EK Formula in Viganj waar Caspar zilver behaalde. Ingmar veroverde de 27e plek, Coen werd 35e (2e in de youth) en Andrea 52e (1e van de vrouwen!)
Resultaten van de Benelux 'ers op het EK slalom:
1ste dame: Andrea Vanhoorne
2de jeugd: Coen Swijnenburg
2de mannen: Ingmar Daldorf
1ste jeugd onder 15: Thomas Broucke
Bron: Ingmar Daldorf
Afgelopen weekend was het dan zover, de traditionele RealTrip in Makkum. Dit keer in handen van een nieuw organisatie comité, opgebouwd uit een team van bijna 30 vrijwilligers. In 2013 viel het evenement van de wedstrijdkalender en het nieuwe organisatie comité was vastberaden om het evenement te behouden en opnieuw op de kaart te zetten. En na afgelopen weekend kunnen we stellen dat dit gelukt is en niet een klein beetje ook.
Het aantal voorinschrijvingen was al ongekend hoog en de weersvoorspellingen waren dermate goed dat er gedurende het weekend nog tientallen nieuwe inschrijvers bij kwamen. Het was voor de organisatie op sommige punten wel even flink schakelen om het grote aantal deelnemers goed te verwerken, en op enkele kleine schoonheidsfoutjes na is dit goed gelukt. Uiteindelijk hebben er 130 Windsurfers ingeschreven en 51 SUP'ers, voor Nederlandse begrippen een stevig aantal en hiermee met stip dit jaar het grootste windsurf-evenement in Nederland.
Zaterdag werden onder werkelijk prachtige omstandigheden de SUP Race & SUP Toertocht georganiseerd, met ruim 50 deelnemers een prima resultaat voor deze nieuwe opzet. Een mooie en gevarieerde route gaf voor zowel de racers & toertocht deelnemers voldoende uitdaging.
Voor de windsurfers was er zaterdag te weinig wind, maar bij de stands van Point7, LoftSails, NoveNove, KA Sails, Starboard, GUN Sails en Angulo Boards was meer dan genoeg te bekijken. Bijna alle sponsoren waren voorzien van 2015 materiaal en er was meer dan genoeg tijd om alles rustig te bekijken. De speedclinic van Jurjen van der Noord werd druk bezocht, en gezien de snelheden die een dag later door velen behaald werden is er zeer goed opgelet.
Zondag was het dé dag voor de windsurfers, na een pittige bui in de ochtend brak de zon door en de wind trok aan, een stabiele 4BFT uit noordelijke richting, met vlagen richting 5 (en later zelfs 6) beaufort! Perfecte omstandigheden voor de Long Distance Race. Voor de kids tot 14 jaar was er een aparte baan uitgezet, met eigen wedstrijdleiding waardoor buiten de baai groepen in een hoog tempo hun eigen races konden varen. De snelheden van de Pro / Men fleet lagen in het begin van de middag zelfs boven de 60 km/uur; ongekend snel op het woeste water van Makkum Beach! In totaal zijn er 4 heats gevaren, de totale lengte van de heat was tussen de 8 en 10 kilometer.
Deelnemers en organisatie kijken terug op een geweldig weekend, we kunnen met trots zeggen dat de The RealTrip terug is! En natuurlijk smaakt dit naar meer, dus zet voor volgend jaar maar vast het 3e weekend van september in je agenda. The RealTrip 2015 komt eraan.
Uitslagen Pro-Fleet:
1 Jordy Vonk
2 Ingmar Daldorf
3 Casper Bouman
Uitslagen Men:
1 Fabian Blanke
2 Milan Gielingh
3 Harco Jan Folkers
Uitslagen Women:
1 Andrea VanHoorne
2 Esther de Geus
3 Ilse Boonstra
Uitslagen Kids tm 14 jaar
1 Stijn de Bruin
2 Max Baayen
3 Wietse Hutting
Video:
Facebook The RealTrip
Foto Credits: Walther Siksma (walther.siksma.nl)
Bron persbericht: The RealTrip
Van 5 tot en met 7 september konden de freestyle, jump en slalom toppers hun vaardigheden in een stadion aan duizenden toeschouwers laten zien. Maarliefst 34 enorme ventilatoren, een bad van 90 meter lang en 33 meter breed zorgde voor een bijzondere windsurf locatie.
Voor de 16 jarige Freestyle windsurfster Maaike Huvermann (H-108) was het meedoen aan een indoor PWA een droom die is uitgekomen. Ze liet prachtige moves zien die haar naar een 3e plaats hebben gebracht tijdens de PWA Freestyle Women in Warsaw.
Windsurfing.nl heeft Maaike geïnterviewd over haar PWA indoor avontuur.
Windsurfing.nl: Wat waren de eerste gedachten toen je het stadion binnen liep?
Geweldig! Wat is dit een enorm stadion en een enorm poeltje! Een droom die uitkomt!
Windsurfing.nl: Had je verwacht kans te maken op een podium plaats?
Ja, ik wist dat het mogelijk was. De eerste plek is voor nu nog redelijk onmogelijk, omdat Sarah-Quita's niveau veel hoger ligt. Daarentegen was een 2e of 3e plaats zeker mogelijk, maar ook de kans om 4e te worden was aanwezig. Het niveau van Arrianne, Oda en ik zelf is ongeveer gelijk. Het gaat er dan dus om wie het constantste de moves kan landen en wie het beste met de spanning om kan gaan.
Windsurfing.nl: Hoe was het om voor het eerst de pool te betreden?
Ik was heel nerveus, omdat ik veel van de mannen makkelijke moves had zien crashen en bovendien zag ook de start er best lastig uit, dus heel veel zelfvertrouwen had ik niet. Gelukkig hadden veel mensen mij al tips gegeven. Verder had ik veel naar andere windsurfers gekeken om het truckje van het starten door te krijgen. Uiteindelijk ging het heel goed, het was makkelijker dan ik had verwacht en bovendien kon ik de moves in beide richtingen landen.
Windsurfing.nl: Met welk materiaal heb je gevaren?
Ik heb met mijn Starboard Flare 81 en Severne Freek 4.0 gevaren. Dit was de perfecte combinatie! Het board maakt niet veel verschil uit op zo'n kort stukje, maar zeker voor een indoor is het perfecte zeil kiezen moeilijk. De wind vlak bij de ventilatoren is 30 knopen maar downwind in het poeltje waait het nog maar 15 knopen. Met mijn 4.0 was ik een beetje overpowered dichtbij de ventilatoren waardoor ik snel goede snelheid kon maken, en had ik de perfecte power op de plek waar ik mijn moves moest inzetten.
Windsurfing.nl: In welk opzicht verschilt de vaarbeleving indoor ten opzichte van outdoor?
Het enige wat voor mij een verschil maakte is de wind. De wind is vlageriger dan normaal, het is alles of niets, maar zodra je eraan gewend bent, is het niet heel anders als outdoor varen.
Windsurfing.nl: Waarmee moet je extra rekening houden bij indoor windsurfing?
De vlagerige wind! Het is moeilijk om goede snelheid op te bouwen, daarom moet je er goed opletten dat je upwind blijft varen, hierdoor heb je betere wind en kan je goed op snelheid komen. Zodra je te snel te ver downwind gaat, ben je de wind kwijt en is het nooit meer mogelijk om op zo'n klein stukje een move te doen. 90 Meter klinkt lang maar zodra je aan het varen bent is het zo voorbij.
Windsurfing.nl bedankt Maaike Huvermann voor het interview en wenst haar veel succes met toekomstige wedstrijden.
Links:
Website Maaike Huvermann
Facebook Maaike Huvermann
Sponsoren Maaike Huvermann:
Starboard, Severne, Maui Ultra Fins, Prolimit, Zeil&Surfcentrum Brouwersdam, Urban Beach
Fotocredits: Windpic.de en John Carter, pwaworldtour.com
Zilver voor windsurfer Bouman tijdens EK Formula Windsurfing 2014
Rob
7 september 2014. Windsurfer Casper Bouman heeft zilver behaald tijdens het Europees Kampioenschap Formula Windsurfing, dat gehouden werd in Viganj (Kroatie). Dit EK werd geplaagd door gebrek aan wind. Pas op zondag, de vijfde en tevens laatste dag van het EK, konden de surfers de zee op in de strijd om de Europese titel.
Na 4 dagen wachten begon de strijd
In Viganj, de plek waar Casper Bouman in 2013 nog wereldkampioen werd waren de condities verre van optimaal. Geen wind, en dat gedurende de eerste 4 dagen. Pas op de laatste dag van het EK konden 5 'back to back' races gevaren worden.
Hectisch begin maar wel zilver
'Ik ben wel tevreden. Doel was een podiumplek en dat is gelukt, ik heb zilver! In het begin was het wat hectisch. In de eerste race had ik geen goede start, en kreeg ik een aanvaring waardoor m'n board kapot ging. In de tweede race gebeurde dat bijna weer, en dan moet je je aldoor terugvechten na zo'n start. Je weet ook niet hoeveel races er worden gevaren, en er is maar 1 dag. Dat kan alle kanten opgaan, da's best raar. Gelukkig heb ik daarna de rust gevonden, werd bij de start iets voorzichtiger, en toen ging het goed.'
Coachen op het WK Santander
Bouman geeft zichzelf geen dag rust, en vliegt twee dagen later alweer door naar Santander. De ex-Olympisch windsurfer coacht een aantal windsurfers uit Nederland en daarbuiten; in Santander zullen zijn pupillen aan het WK RS:X windsurfen deelnemen.
De triple van Bouman
Bouman wil wereldkampioen worden in de drie grootste mondiale Windsurfdisciplines (de triple). Twee van de drie wereldtitels heeft de Hagenaar al op zak. In de Olympische RS:X-klasse, die hij won in 2006 en in de Formula-klasse die hij vorig jaar op zijn naam schreef. Voor de Slalom-klasse heeft hij zichzelf 2 tot 3 jaar de tijd gegeven om dit doel te bereiken.
De verschillen tussen Olympisch-, Formula- en Slalom Windsurfen
Belangrijkste verschil is of er gevaren wordt op een traditionele baan, met een kruisrak en een voor de windsrak of dat er alleen geslalomd wordt voor de wind. Kortom 'course racing' versus 'slalom racing'. Het RS:X Windsurfen en Formula windsurfen vallen in de categorie 'course racing'.
Links:
Website Casper Bouman
Formula windsurfing
Persbericht: Casper Bouman
Fotocredits: www.casperbouman.com
"Guess Who's Back?" Nog geen twee weken te gaan en het begint weer: The RealTrip. Tijd om te kijken hoe het ervoor staat met de organisatie en wat de deelnemers kunnen verwachten op 20 en 21 september 2014.
Hier een kort interview met één van de organisatoren: Jan Hendrik de Bruin.
"Guess Who's Back?" Waarom hebben jullie voor deze kreet gekozen?
Tja, goeie vraag. Bij het lezen van deze kreet bekruipt mij altijd het gevoel van triomf, terugkomen uit een verloren positie, terug van geweggeweest, zoiets eigenlijk. En daarmee wilden we graag het gevoel uitdrukken dat een mooi event als 'The RealTrip' met echt een lange historie in de windsurf-geschiedenis van Nederland, respect verdient en niet verloren mocht gaan.
In 2013 is het event inderdaad niet doorgegaan, kun je hier iets meer over vertellen?
Van oudsher was de organisatie altijd in handen van Kubus Sports en met groot succes kunnen we stellen. De laatste editie in 2012 werd goed bezocht, en nast veel deelnemers was er ook voldoende wind, wat natuurlijk altijd lekker is bij een windsurf evenement. Medio 2013 bleek dat Kubus Sports niet langer 'The RealTrip' in het oude format wilde blijven organiseren. Op dat moment dat dit duidelijk werd was het te laat om een alternatief event te organiseren. Na overleg met Kubus ben ik zelf met enkele 'Makkum Locals' begin dit jaar in gesprek gegaan om te kijken in welke vorm 'The RealTrip'wel haalbaar zou kunnen zijn.
Hoe ziet de nieuwe organisatie eruit?
Kort samengevat, een team van bijna 20 zeer enthousiaste vrijwilligers, allen met 'roots' in Makkum en ieder met zijn/haar eigen expertise. Van ervaren wedstrijdleiders, weermannen, fotografen tot grafisch vormgevers, allemaal werkzen ze belangeloos mee ne hierdoor onstaat er natuurlijk een compleet ander financieel plaatje. Met dit team willen we 'The RealTrip' de komende jaren weer verder uitbouwen. Minstens zo belangrijk is de support en het vertrouwen wat we hebben gekregen van een groot aantal surfmerken en lokale ondernemers, mede hierdoor werd het mogelijk om 'The RealTrip' dit jaar weer opnieuw te organiseren.
Wat kunnen we verwachten allemaal
Officeel starten we zaterdag 20 september met de inschrijving, maar de kenners weten natuurlijk dat er op vrijdagavond altijd een pre-party is in de Beaufort. Voor de windsurfers werken we met een long-distance format, ga uit van een wedstrijdbaan van c.a. 6 tot 8km. De jeugd brengen we onde rin een aparte klasse, laagdrempelig, iedereen kan en mag meedoen, deze groep heeft een eigen wedstrijdleiding en surfen op ondiep water. Voor het onderdeel SUP zijn in de ochtend een aantal leuke clinic's en in de middag kun je meedoen aan een toertocht of voor de gevordenen een long-distance wedstrijd van 17 km.
De wind is natuurlijk voor het windsurfonderdeel een belangrijke factor. Wat als er nu onvoldoende wind staat?
We hebben een eigen weerman, dus de wind is geen probleem! Geintje natuurlijk, dit is en blijft een grote zorg voor de organisatie van een windsurfevent, kijk maar naar de PWA wedstrijden van dit jaar... Mochten er onvoldoende wind staan dan hebben we een aantal activiteiten die we extra kunnen inzetten. Natuurlijk het ondereel SUP. Dat kan (bijna) altijd doorgaan. En daarnaast o.a clinic's speedtuning, longboarden en slackline. Uiteraard de barbeque bij Beach Hotel de Vigilante en aansluitend een knalfeest met DJ's van NokTorné. En last but not least, de introductie van GPS-Crossing, een volledig nieuw platform ontwikkeld door de mannen achter GPS-speedsurfing.com
GPS-crossing, dat klinkt interessant, kun je er iets meer over vertellen? Helaas mag ik er nog niet zoveel over vertellen. De officiële en wereldwijde introductie vind plaats vanaf 'The RealTrip' op zaterdagmiddag. Ik raad in iederval iedere windsurfer en SUP fanaat die over een GPS beschikt om deze mee te nemen en te gebruiken tijdens 'The RealTrip'.
Meer...
Altijd al eens op zee willen varen of een golfrit te willen perfectioneren? Of misschien wel een forward in te willen zetten. Grijp dan je kans en ga een dagje trainen met dames die dezelfde doelen hebben. Windsurfing.nl ontving het volgende bericht om met jullie te delen.
Hello ladies!
De meesten hebben het waarschijnlijk al online gezien, maar voor de wèl-fanatieke-windsurfsters-maar-niet-zo-fanatieke-facebookers onder ons...we willen jullie graag weer uitnodigen om je in te schrijven voor de Fanatic Wave Ladies 2014!
Vorig jaar hadden we lastige omstandigheden met aanlandige vlagerige wind en flinke golven, laten we hopen op gemakkelijkere trainingscondities dit jaar...alhoewel...jullie hebben allemaal laten zien daar je hand niet voor om te draaien!
De opzet voor dit jaar is vergelijkbaar; we wachten weer op een dag met wind (tussen de 20 en 30 knopen) en golven (tussen de 50cm en 2m) om zo veel mogelijk tijd op het water te staan. We starten de dag bij Jorplace met een introductie, groepen-maken en instructies specifiek voor jouw leerdoel. Het hangt natuurlijk van de wind af, maar we hopen op twee trainingssessies op het water met een lunch tussendoor. En na al dat surf-geweld zullen we moe, voldaan en rozig gezellig samen eten!
De fast facts:
- Locatie: Scheveningen (we starten en eindigen de dag weer bij Jorplace!)
- Standby: alle weekenden in Oktober
- Kosten: 35€ (daarvoor krijg je de instructies, feedback, lunch en diner, een drankje en een gave ION gadget voor op het water!)
Schrijf je in door een mailtje te sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. met daarin:
- wat je wilt leren
- vega of allergieën?
- welke dagen je wel/niet kunt
- telefoonnummer
We hebben er weer super veel zin in, en we hopen jullie ook!
Liefs,
Eef & Hes
(Eva Oude Ophuis & Hester Anderiesen)
Links:
Facebook Fanatic Wave Ladies
Bron: Fanatic Wave Ladies
Fotocredits: Fanatic Wave Ladies
The Wind Experience komt eraan!
Op zaterdag 6 en zondag 7 september vindt de jaarlijkse editie van The Wind Experience plaats. De slalom wedstrijd voor alle windsurfers in de kop van Noord-Holland. Van beginner tot pro; iedereen surft wedstrijdjes met mensen van zijn of haar eigen niveau. Dit jaar bundelen 'The Wind Experience' en 'De Regio Cup' samen hun krachten op het Amstelmeer.
Zaterdag 6 en 7 september Regio Cup
Eigenlijk zijn het 2 wedstrijden die tegelijk georganiseerd worden op het Amstelmeer. Gevorderde surfers kunnen op zowel 6 als 7 september tijdens de Regio Cup slalommen tot ze er bij neer vallen! Planeren, gijpen en eigen materiaal zijn hiervoor vereist, dus ga maar alvast trainen! Deze wedstrijd is onderdeel van de 'Regio Cup' wedstrijden die door het hele land worden gehouden. Je schrijft op zaterdag ook in bij de Regio Cup organisatie. Als je maar op 1 dag mee kan doen, dan kan dat ook.
Zondag 7 september The Wind Experience
Mensen met minder ervaring kunnen op 7 september meedoen met de 'rookie' slalom van The Wind Experience. Zoals altijd kan je gebruik maken van het materiaal van de surfschool en surf je een baantje dicht bij de kant in ondiep water. Deze wedstrijd wordt georganiseerd door Leerwindsurfen.nl (Niek van der Linde) en Amstelmeer Windsurfstalling (Eric Leutscher).
Tevens wordt er tijdens The Wind Experience op 7 september een Freestyle wedstrijd gehouden.
Sportiviteit & gezelligheid zal dit weekend voorop staan!
Als je mee wilt doen, graag vooraf opgeven!
Voor meer informatie www.thewindexperience.nl
Tijdens de Jeugd Olympische Spelen in Nanjing hebben de Bic Techno surfers Lars van Someren en Aimée Van't Hoff een topprestatie geleverd. Lars, die dit jaar ook al goud op het WK Formula wist te pakken, won tijdens de spelen een bronzen medaille. Aimée viel net buiten het podium en werd 4e.
Bij de 16 jarige Lars stond dit jaar volledig in het teken van de Jeugd Olympische Spelen. Zijn deelname op het WK Formula werd ook als voorbereiding beschouwd voor de Jeugd Olympische Spelen.
Lars begon de Spelen al meteen goed door de eerste race te winnen. Ondanks de zeer vlagerige en wisselvallige omstandigheden wist hij de daarop volgende races constant vooraan mee te varen. Uiteindelijk waren er, tijdens de start van de finale race, 7 surfers die allemaal op het podium konden eindigen. Door een aantal krachtige windvlagen wisselde de posities aan het begin van de race sterk. Gedurende de race werd het rustiger. Lars hield zijn hoofd koel en behaalde een 4e positie. Wat voor de overall score betekende dat Lars 3e is geworden.
Aimée begon de eerste race ook goed door 3e te eindigen. Ze vaarde net als Lars zeer constant mee vooraan. Op de derde dag had ze bij iedere race een fotofinish. De eerste race op die dag verloor ze en werd ze vierde. De race daarop volgend won ze de fotofinish en werd ze 3e. Tijdens de laatste fotofinish werd ze 8e.
Op de laatste dag had Aimée maar 6 punten verschil met de nummers twee en drie voor haar. De tegenstanders achter haar hadden een veel grotere achterstand op Aimée. Ze hoefde daardoor alleen maar vooruit te kijken en te proberen om 6 tegenstanders tussen haar en de Russische (Mariam Sekhposyan) of de Franse (Lucie Pianazza) te krijgen. Mariam en Lucie hadden al eerder tijdens het WK en EK een podiumplaats weten te bemachtigen waardoor het voor Aimée een lastige strijd zou gaan worden.
Maar Aimée liet zich niet kennen en kwam ineens als 2e om de bovenboei draaien met een grote voorsprong op de twee concurrenten. Bij de benedenboei draaide de wind opeens een kwartslag. Toen dat gebeurde was Aimée de boei al gepasseerd. Hierdoor zat Aimée aan de verkeerde kant van de baan en daar profiteerde de concurrenten van. Uiteindelijk werd ze in de finale heat 5e met de Franse en Russische voor haar, wat haar overall positie naar een 4e plek bracht.
Coach Robbert-Jan Van Velzen: 'Als je Aimée een jaar geleden had vertelt dat ze zich zou gaan kwalificeren voor de Jeugd Olympische spelen en dat ze daar dan 4e zou worden, dan had ze je niet geloofd. Deze prestatie en haar progressie van het afgelopen seizoen zijn supergoed.'
Links:
Website Lars van Someren
Website Aimée Van't Hoff
Bron: Robbert-Jan Van Velzen
Fotocredits: Robbert-Jan Van Velzen en International Sailing Feredration Media Library
Kan iedereen zomaar meedoen aan zo’n EK Formula? Ja, dat kan. Plek genoeg. Deelname aan het evenement van zes dagen kost 160 euro.
Daarvoor krijg je een ervaring om nooit te vergeten, een paar feesten, een diner, een mooi evenement T-shirt en meestal nog wat andere leuke goody’s. Om mee te kunnen doen moet je natuurlijk wel een wedstrijdlicentie hebben en aangesloten zijn bij een Nederlandse surfvereniging. Verder eist de organisatie van de deelnemers een geldige WA-verzekering met een minimale dekking van 3 ton. In Italië werd destijds ook een sportverklaring van een dokter gevraagd. Het valt dus allemaal wel mee.
